DEVAM:
1. Arazi Kiralamakla İlgili Rivayetler
وَحَدَّثَنِي
مَالِكٌ،
أَنَّهُ
بَلَغَهُ :
أَنَّ عَبْدَ
الرَّحْمَنِ
بْنَ عَوْفٍ
تَكَارَى
أَرْضاً،
فَلَمْ تَزَلْ
فِي يَدَيْهِ
بِكِرَاءٍ
حَتَّى
مَاتَ، قَالَ
ابْنُهُ :
فَمَا كُنْتُ
أُرَاهَا
إِلاَّ لَنَا
مِنْ طُولِ
مَا مَكَثَتْ
فِي يَدَيْهِ،
حَتَّى
ذَكَرَهَا
لَنَا عِنْدَ
مَوْتِهِ،
فَأَمَرَنَا
بِقَضَاءِ
شَيْءٍ كَانَ
عَلَيْهِ مِنْ
كِرَائِهَا،
ذَهَبٍ أَوْ
وَرِقٍ(
İmam Malik'e
rivayet edildiğine göre, Abdurrahnıan b. Avf bir arazi kiraladı. Vefat edinceye
kadar kira ile elinde kaldı. Oğlu dedi ki:
«— Ben orasını
uzun zaman —babamın— elinde kaldığından dolayı bizim zannediyordum. Onu bize
ölürken anlattı ve oranın kirası olan altın veya gümüşten üzerindeki borcun
ödenmesini emretti.»