DEVAM:
1. Çocuğun Emmesi
وَحَدَّثَنِي
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنِ ابْنِ شِهَابٍ،
عَنْ
عُرْوَةَ
بْنِ
الزُّبَيْرِ،
عَنْ
عَائِشَةَ
أُمِّ
الْمُؤْمِنِينَ
: أَنَّهَا
أَخْبَرَتْهُ
: أَنَّ
أَفْلَحَ
أَخَا أبِي
الْقُعَيْسِ،
جَاءَ
يَسْتَأْذِنُ
عَلَيْهَا،
وَهُوَ عَمُّهَا
مِنَ
الرَّضَاعَةِ،
بَعْدَ أَنْ
أُنْزِلَ
الْحِجَابُ،
قَالَتْ :
فَأَبَيْتُ
أَنْ آذَنَ
لَهُ
عَلَيَّ،
فَلَمَّا
جَاءَ رَسُولُ
اللَّهِ r
أَخْبَرْتُهُ
بِالَّذِي
صَنَعْتُ،
فَأَمَرَنِي
أَنْ آذَنَ
لَهُ عَلَيَّ
Urve b. Zübeyr,
Hz.Aişe'nin şöyle dediğini rivayet etti:
Örtünme ayeti
indikten sonra süt amcam Ebu Kuays'in erkek kardeşi Eflah gelerek yanıma
(odama) girmek için izin istedi. Ben izin vermekten kaçındım. Resulullah
gelince yaptığım şeyi kendisine haber verdim. Bunun üzerine süt amcam Eflah in
yanıma girmesine izin vermemi emretti.
Diğer tahric:
Buhari, Nikah; Müslim, Rada