DEVAM:
3. Boşama Yetkisini Kadına Vermek Suretiyle Boşanma
وَحَدَّثَنِي
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ نَافِعٍ أَنَّ
عَبْدَ
اللَّهِ بْنَ
عُمَرَ كَانَ
يَقُولُ :
إِذَا
مَلَّكَ
الرَّجُلُ
امْرَأَتَهُ
أَمْرَهَا،
فَالْقَضَاءُ
مَا قَضَتْ بِهِ،
إِلاَّ أَنْ
يُنْكِرَ
عَلَيْهَا
وَيَقُولَ :
لَمْ أُرِدْ
إِلاَّ
وَاحِدَةً،
فَيَحْلِفُ
عَلَى
ذَلِكَ،
وَيَكُونُ
أَمْلَكَ
بِهَا مَا
كَانَتْ فِي
عِدَّتِهَا.
Nafî'den:
Abdullah b. Ömer şöyle derdi:
«Koca, karısına
boşama yetkisini verirse hüküm, karının verdiği hükümdür» Yalnız mani olur.
«Ben yalnız bir
talakla boşama yetkisini vermeyi kasdettim.» derse, yemin eder, (ric'î talak
vaki olur), iddeti içerisinde karısına döner.