DEVAM:
75. Aybaşı Olan Bir Kadının Ziyaret Tavafını Yapışı
وَحَدَّثَنِي
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ أبِي الرِّجَالِ
مُحَمَّدِ
بْنِ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ،
عَنْ
عَمْرَةَ
بِنْتِ
عَبْدِ
الرَّحْمَنِ :
أَنَّ
عَائِشَةَ
أُمَّ
الْمُؤْمِنِينَ
كَانَتْ
إِذَا
حَجَّتْ،
وَمَعَهَا
نِسَاءٌ
تَخَافُ أَنْ
يَحِضْنَ،
قَدَّمَتْهُنَّ
يَوْمَ
النَّحْرِ
فَأَفَضْنَ،
فَإِنْ
حِضْنَ بَعْدَ
ذَلِكَ لَمْ
تَنْتَظِرْهُنَّ،
فَتَنْفِرُ
بِهِنَّ
وَهُنَّ
حُيَّضٌ،
إِذَا كُنَّ
قَدْ
أَفَضْنَ.
Abdurrahman'ın
kızı Amre anlatıyor:- Hz. Aişe haccettiği zaman yanında kadınlar varsa onların aybaşı
olmalarından korkarak bayram günü önceden gidip ziyaret tavafi yapmalarını
sağladı. Çünkü tavaftan sonra aybaşı olurlarsa, Hz. Aişe onları beklemez, onlar
hayızlı olarak da memleketlerine dönebilirler.