DEVAM: 1.BAB: NAMAZ
VAKİTLERİ
وَحَدَّثَنِي
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ إِسْحَاقَ
بْنِ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
أَبِي
طَلْحَةَ،
عَنْ أَنَسِ
بْنِ
مَالِكٍ،
أَنَّهُ قَالَ
: كُنَّا
نُصَلِّي الْعَصْرَ،
ثُمَّ
يَخْرُجُ
الإِنْسَانُ
إِلَى بَنِي
عَمْرِو بْنِ
عَوْفٍ،
فَيَجِدُهُمْ
يُصَلُّونَ
الْعَصْرَ
Enes b. Malik
(r.a.) der ki:
İkindi namazını
kılardık, cemaat'ten bazısı Amr b. Avf oğullarının yurduna gider, henüz onların
ikindi namazı kılmakta olduklarını görürdü.[16]
Diğer tahric:
Buhari, Mevakitu's-Salat,; Müslim,
İzah:
Amr b. Avf
oğullarının yurdu, Mescid-i Nebeviye «iki mil» yani «4 kilometre» kadardı.
İmam Nevevî der
ki: Aahab-ı kiramdan Amr b. Avf oğulları, tarla veya bahçelerinde çalışırlardı.
İşleri bitince toplanıp ikindiyi kılıyorlardı. Bu yüzden namazları
gecikiyordu.
Hanefî
Mezhebine göre, güneş parlak beyazken ertelenerek kılınması efdaldir.