DEVAM:
3. VİTR NAMAZININ EMREDİLİŞİ
وَحَدَّثَنِي
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ نَافِعٍ،
أَنَّهُ
قَالَ :
كُنْتُ مَعَ
عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
عُمَرَ
بِمَكَّةَ،
وَالسَّمَاءُ
مُغِيمَةٌ،
فَخَشِيَ
عَبْدُ
اللَّهِ
الصُّبْحَ،
فَأَوْتَرَ
بِوَاحِدَةٍ،
ثُمَّ انْكَشَفَ
الْغَيْمُ،
فَرَأَى
أَنَّ
عَلَيْهِ لَيْلاً،
فَشَفَعَ
بِوَاحِدَةٍ،
ثُمَّ صَلَّى
بَعْدَ ذَلِكَ
رَكْعَتَيْنِ
رَكْعَتَيْنِ،
فَلَمَّا
خَشِيَ
الصُّبْحَ
أَوْتَرَ
بِوَاحِدَةٍ (
Nafi' dedi ki:
Mekke'de Abdullah b. Ömer (r.a.) ile beraberdim. Hava bulutluydu. Abdullah
fecrin atmasından korkarak bir rekat vitir namazı kıldı. Hava açıldıktan sonra,
erken olduğunu görünce bir rekat daha kılarak kıldığı tek rekatı çiftledi,
sonra ikişer ikişer dört rekat daha kıldı. fecr yaklaşınca hemen bir rekat
vitir kılda.