8 - باب
مَا جَاءَ فِي
أُمِّ
الْقُرْآنِ
8.
FATİHANIN KIRAATİ
حَدَّثَنِي
يَحْيَى،
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنِ الْعَلاَءِ
بْنِ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
بْنِ يَعْقُوبَ،
أَنَّ أَبَا
سَعِيدٍ
مَوْلَى عَامِرِ
بْنِ كُرَيْزٍ
أَخْبَرَهُ :
أَنَّ
رَسُولَ
اللَّهِ r نَادَى
أُبَيَّ بْنَ
كَعْبٍ
وَهُوَ
يُصَلِّي،
فَلَمَّا
فَرَغَ مِنْ
صَلاَتِهِ
لَحِقَهُ،
فَوَضَعَ
رَسُولُ
اللَّهِ r يَدَهُ
عَلَى
يَدِهِ،
وَهُوَ
يُرِيدُ أَنْ يَخْرُجَ
مِنْ بَابِ
الْمَسْجِدِ
فَقَالَ : « إنِّي
لأَرْجُو أَنْ
لاَ تَخْرُجَ
مِنَ
الْمَسْجِدِ حَتَّى
تَعْلَمَ
سُورَةً, مَا
أَنْزَلَ
اللَّهُ فِي
التَّوْرَاةِ,
وَلاَ فِي
الإِنْجِيلِ،
وَلاَ فِي
الْقُرْآنِ
مِثْلَهَا».
قَالَ أُبَيٌّ
: فَجَعَلْتُ
أُبْطِئُ فِي
الْمَشْي،
رَجَاءَ
ذَلِكَ،
ثُمَّ قُلْتُ
: يَا رَسُولَ
اللَّهِ السُّورَةَ
الَّتِي
وَعَدْتَنِي.
قَالَ : « كَيْفَ
تَقْرَأُ
إِذَا
افْتَتَحْتَ
الصَّلاَةَ ».
قَالَ :
فَقَرَأْتُ (
الْحَمْدُ
لِلَّهِ رَبِّ
الْعَالَمِينَ
) حَتَّى
أَتَيْتُ عَلَى
آخِرِهَا.
فَقَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ r : « هِيَ
هَذِهِ
السُّورَةُ،
وَهِيَ
السَّبْعُ الْمَثَانِي
وَالْقُرْآنُ
الْعَظِيمُ
الَّذِي
أُعْطِيتُ »(
Kureyz oğlu
Amirin azatlısı Ebu Said rivayet eder: Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem,
namaz kılan Ubey b. Ka'b r.a.'a seslendi, namazı bitirince camiden çıkmak üzere
olan Resul-i Ekrem'e yetişti. Nebi s.a.v., Ubey'in elini tuttu ve şöyle
buyurdu:
«— Allah'ın ne
Tevrat'ta, ne İncirde, ne de Kur*an'da benzerini indirmediği surenin önemini
öğrenmeden mescid'den çıkmamanı istiyorum.» Ubey der ki:
«Bunu işitince
onu öğrenmem için adımlarımı yavaşlattıktan sonra:
«—Ya Resulallah!
Bana va'dettiğin sureyi öğret!» dedim.» Resulullah:
«— Namaza
başlayınca ne okursun?» buyurdu. Ben de:
«—Elhamdü
lillah'i Rabbil alemin...» diye başlayıp Fatiha'yı sonuna kadar okudum.
Bitirince, Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem:
•— İşte bana
verilen Kur*an-ı Azim'in en yüce suresi budur. Bu sure yedi ayettir» buyurdu.
Buharİ (Tefsir)
bunun benzerini, Ebu Saîd el-Mualla'dan tahric eder.