DEVAM: 12. (Halkın
Gelip Geçtiği) Yollarda Oturmak
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ عِيسَى
بِنِ الطَّبَّاعِ
وَكَثِيرُ
بْنُ
عُبَيْدٍ
قَالَا
حَدَّثَنَا
مَرْوَانُ
قَالَ ابْنُ
عِيسَى قَالَ
حَدَّثَنَا
حُمَيْدٌ
عَنْ أَنَسٍ قَالَ
جَاءَتْ
امْرَأَةٌ
إِلَى
رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَقَالَتْ يَا
رَسُولَ
اللَّهِ
إِنَّ لِي
إِلَيْكَ حَاجَةً
فَقَالَ
لَهَا يَا
أُمَّ
فُلَانٍ اجْلِسِي
فِي أَيِّ
نَوَاحِي
السِّكَكِ
شِئْتِ حَتَّى
أَجْلِسَ
إِلَيْكِ
قَالَ
فَجَلَسَتْ
فَجَلَسَ النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
إِلَيْهَا
حَتَّى
قَضَتْ
حَاجَتَهَا لَمْ
يَذْكُرُ
ابْنُ عِيسَى
حَتَّى
قَضَتْ حَاجَتَهَا
و قَالَ
كَثِيرٌ عَنْ
حُمَيْدٍ عَنْ
أَنَسٍ
Enes (r.a.)'den (şöyle)
dedifği rivayet edilmiştir): Bir kadın Rasûlullah (s.a.v.)'e geldi de: Ey
Allah'ın Resulü, benim sana (arz etmem gereken) bir ihtiyacım var, dedi,
(Hz. Nebi de) ona: "Ey
falancanın annesi! (şu) sokağın arzu ettiğin tarafında otur. (Senin bu
maruzatını dinlemek ve ihtiyacını temin etmek üzere) seninle birlikte ben de
oturacağım" buyurdu. Bunun üzerine (kadın sokaktan arzu ettiği bir yere)
oturdu (Ona yardımcı olmak gayesiyle) yanına (Hz. Nebi de) oturdu. Nihayet (Hz.
Nebi'in yardımıyla kadın) ihtiyacını karşıladı.
(Bu hadisi Musannif Ebu
Davud'a rivayet eden iki raviden birisi olan) İbn İsa (metinde geçen):
"İhtiyacını karşıladı" sözünü rivayet etmedi.
(Bu sözü diğer râvi
Kesir Ibn Ubeyd rivayet eni. Ayrıca bu hadisi İbn İsa, Humeyd'den haddesena
sözüyle rivayet ettiği halde) Kesir: An Humayd an Enes tabiriyle (mu'an'an
olarak) rivayet etmiştir.
İzah:
Hadis-i Şerif Hz.
Nebiin son derece mütevazi ve yardımsever olduğuna, ayrıca mazlumların
imdadına, muhtaçların yardımına koşmak gibi yolların haklarına riayet etmek
şartıyla yollarda oturmanın caiz olduğuna delâlet etmektedir. "Yolların
haklan "m bir önceki hadisin şerhinde açıkladığımız için burada tekrara
lüzum görmüyoruz.