بَاب
فِي
التَّجَاوُزِ
فِي
الْأَمْرِ
4. Affedici Olmak
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
مَسْلَمَةَ
عَنْ مَالِكٍ
عَنْ ابْنِ
شِهَابٍ عَنْ
عُرْوَةَ
بْنِ
الزُّبَيْرِ
عَنْ
عَائِشَةَ رَضِيَ
اللَّهُ
عَنْهَا
أَنَّهَا
قَالَتْ مَا
خُيِّرَ رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فِي
أَمْرَيْنِ
إِلَّا
اخْتَارَ أَيْسَرَهُمَا
مَا لَمْ
يَكُنْ
إِثْمًا
فَإِنْ كَانَ
إِثْمًا
كَانَ
أَبْعَدَ
النَّاسِ مِنْهُ
وَمَا
انْتَقَمَ
رَسُولُ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
لِنَفْسِهِ
إِلَّا أَنْ تُنْتَهَكَ
حُرْمَةُ
اللَّهِ
تَعَالَى فَيَنْتَقِمُ
لِلَّهِ
بِهَا
Âişe (r.anha)'dan
demiştir ki: Rasûlullah (s.a.v.), biri diğerinden daha kolay iki şey arasında
muhayyer bırakılırsa, günah olmaması şartıyla, mutlaka onlardan en kolay
olanını seçerdi, şayet günah ise insanlar arasında ondan en uzağı olurdu.
Rasûlullah (s.a.v.) kendisi için (kimseden) bir intikam almazdı. Ancak Allah'ın
haramlarının çiğnenmesi müstesna; (o zaman bizzat kendisi) o çiğnenen
haramlardan dolayı Allah için intikam alırdı.
Tahric edenler: Buhari,
menâkıb. edeb. hudud: Müslim, Fedail; Muvatta, hüsnü'l-hulk: Ahmed b. Hanbel,
VI. 85. 114. 130. 162, 182. 191, 209, 223, 229, 232, 262. 281.