DEVAM: 146-147.
Yanaktan Öpmenin Hükmü
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
سَالِمٍ حَدَّثَنَا
إِبْرَاهِيمُ
بْنُ يُوسُفَ
عَنْ أَبِيهِ
عَنْ أَبِي
إِسْحَقَ
عَنْ الْبَرَاءِ
قَالَ
دَخَلْتُ
مَعَ أَبِي
بَكْرٍ أَوَّلَ
مَا قَدِمَ
الْمَدِينَةَ
فَإِذَا
عَائِشَةُ ابْنَتُهُ
مُضْطَجِعَةٌ
قَدْ
أَصَابَتْهَا
حُمَّى
فَأَتَاهَا
أَبُو بَكْرٍ
فَقَالَ لَهَا
كَيْفَ
أَنْتِ يَا
بُنَيَّةُ
وَقَبَّلَ
خَدَّهَا
Hz. Berâ'den demiştir
ki: Medine'ye geldiği ilk günlerde Hz. Ebu Bekir'le birlikte (evine) girmiştim.
Bir de ne göreyim, kızı Hz. Aişe sıtmaya yakalanmış yatıyor. Hz. Ebû Bekir,
hemen yanına varıp: Nasılsın kızcağızım? deyip onu yanağından öptü.
İzah:
Bir önceki hadis-i
şerif gibi bu hadis-i şerif de insanın sünnete riayet kastıyla ya da sevgi ve
merhamet hisleriyle çocuğunun yanağından öpmesinin caiz olduğunu ifade
etmektedir.