DEVAM: 120-121.
Yetimin Geçimini Üzerine Alan Kimsenin Fazileti Hakkında (Gelen Hadisler)
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
حَدَّثَنَا
خَالِدٌ
حَدَّثَنَا
سُهَيْلٌ
يَعْنِي
ابْنَ أَبِي
صَالِحٍ عَنْ
سَعِيدٍ
الْأَعْشَى
قَالَ أَبُو
دَاوُد
وَهُوَ
سَعِيدُ بْنُ
عَبْدِ الرَّحْمَنِ
بْنِ
مُكْمِلٍ
الزُّهْرِيُّ
عَنْ أَيُّوبَ
بْنِ بَشِيرٍ
الْأَنْصَارِيِّ
عَنْ أَبِي
سَعِيدٍ
الْخُدْرِيِّ
قَالَ قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
مَنْ عَالَ
ثَلَاثَ
بَنَاتٍ
فَأَدَّبَهُنَّ
وَزَوَّجَهُنَّ
وَأَحْسَنَ
إِلَيْهِنَّ
فَلَهُ الْجَنَّةُ
Ebû Said el-Hudrî'den
(rivayet edildiğine göre) Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: "Her kim
üç kızın geçimini üzerine alarak onları (İslam terbiyesi üzere), terbiye eder,
evlendirir ve (evlendirdikten sonra da) onlara (olan) iyiliğini sürdürürse onun
için (mükâfat olarak) cennet vardır...”
İzah:
Tirmizî, birr
Hadis-i şerifte, bu
müjdeye erişebilmek için yetiştirilen kızların insanın kendi kızı olması veya
yetim olması şartı aranmadığına göre; kendi üç kızını İslam terbiyesi üzere
yetiştirip evlendiren kimseler bu müjdeye nail olabilecekleri gibi, kimsesiz,
yetim kız çocuklarını İslâm terbiyesi üzerine yetiştirip evlendiren kimselerin
de bu müjdeye erişecekleri anlaşılmaktadır. Bu mevzuda gelen hadislerin
bazıları şu mealdedir:
"Birgün yanıma iki
kız çocuğu ile birlikte dilenen bir kadın girmişti. O sırada yanımda bir
hurmadan başka birşey yoktu. O hurmayı ona verdim. Kadın hurmayı iki çocuğu
arasında taksim etti ve kendisi ondan birşey yemedi. Sonra kalkıp çıktı
(gitti). Arkasından yanıma Nebi (s.a.v.) girdi. Bu olayı kendisine anlattım.
1. "Her kim şu kız
çocukları yüzünden bir sıkıntı çekerse (bunu kendisi için bir hayır bilsin.
Çünkü) kız çocukları (kıyamet gününde) kendisi için cehennem ateşinden koruyan
birer perde olurlar."[Buhari, zekat; Müslim, birr; Tirmizî, birr; Ahmed b.
Hanbel, IV, 33, 88, 166, 243.]
2. Rasûlullah (s.a.v.):
"Üç yetimin geçimini üzerine alan kimse gecelerin; ibadetle, gündüzlerini
de oruçla geçiren, kılıcını çekerek Allah yolunda cihâd eden kimse gibi (sevaba
erişmiş) olur. Ve benimle o şu iki kardeş (parmak) gibi cennete kardeş
oluruz" buyurdu. Ve Şehadet parmağıyla orta parmağını yapıştırdı.[İbn
Mâce, edeb, hadis nu. 3578.]
3. "Müslüman
toplumundaki evlerin en hayırlısı, kendisine iyilik edilen bir yetimin bulunduğu
evdir. Ve müslüman toplumundaki evlerin en şerlisi kendisine kötülük edilen
bir yetimin bulunduğu evdir."[İbn Mace. edeb, hadis nu. 3679.]
Hafız Münzirî'nin
açıklamasına göre mevzumuzu teşkil eden bu hadisin senedinde ihtilaf
edilmiştir.
Musannif Ebu Davud bu
hadisi Süheyl b. Ebi Salih, Said b. Abdurrah-man b. Mükmil el-A'şâ, Eyyüb b.
Beşir el-Ensari el-Meâdî, Ebu Said el-Hudri kanalıyla rivayet ederken Tirmizî,
Süheyl, Said b. Abdurrahman, Ebu Said el-Hudrî kanalıyla rivayet etmiş ve "Bazı
raviler, bu hadisin senedine bir kişi daha ilave etmişlerdir" demiştir.
İmam Tirmizî'nin bazı
kişiler tarafından bu hadisin senedine ilave edildiğinden bahsettiği kişi Said
b. Abdurrahman ile Ebu Said el Hudri arasında yer alan Eyyüb b. Beşîr'dir.