DEVAM: 59. Nasihat
حَدَّثَنَا
عَمْرُو بْنُ
عَوْنٍ
حَدَّثَنَا
خَالِدٌ عَنْ
يُونُسَ عَنْ
عَمْرِو بْنِ سَعِيدٍ
عَنْ أَبِي
زُرْعَةَ
بْنِ عَمْرِو بْنِ
جَرِيرٍ عَنْ
جَرِيرٍ
قَالَ
بَايَعْتُ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
عَلَى
السَّمْعِ
وَالطَّاعَةِ
وَأَنْ أَنْصَحَ
لِكُلِّ
مُسْلِمٍ
قَالَ
وَكَانَ إِذَا
بَاعَ
الشَّيْءَ
أَوْ
اشْتَرَاهُ
قَالَ أَمَا
إِنَّ
الَّذِي
أَخَذْنَا
مِنْكَ أَحَبُّ
إِلَيْنَا
مِمَّا
أَعْطَيْنَاكَ
فَاخْتَرْ
Ebu Zür'a İbn Amr İbn
Cerir'den (rivayet edildiğine göre) Cerir (İbn Abdullah el Becelî) (r.a.) şöyle
dermiş: "Ben (kendisini) dinleyip itaat etmek ve her müslüman için halis
niyyet beslemek ve onlar hakkında hayırlı davranışlarda bulunmak üzere
Rasûlullah (s.a.v.) söz verdim. (Ebû Zür'a) dedi ki: (Cerir birisine) birşey
sattığı, ya da birşey satınaldığı zaman: "Muhakkak ki bizim senden almış
olduğumuz (bu mal), bizim için (bizim) size verdiğimizden daha sevimlidir.
(Binaenaleyh, vermiş olduğun malı) tercih et(tiğin takdirde bizden geri
alabilirsin)" derdi.
İzah:
Buhârî. iman; Müslim,
iman; Nesai Bey'a; Ahmed b. Hanbel. IV, 264.
Bey'at: Mübadele
(alış-veriş) akdi demektir. Sonraları Devlet Başkanına itaat ve sadakati
bildiren ve el sıkışma suretiyle yapılan ahitleşme anlamında kullanılır
olmuştur. Mevzumuzu teşkil eden bu hadis-i şerifte kasd edilen mana da budur.
Bilindiği gibi, Rasul-i
zişan efendimizin şahsında hem Nebilik, hem de devlet başkanlığı toplanmış
olduğundan, hadis-i şerifte söz konusu edilen mesele bir müslümanın, Hz. Nebie
ve müslüman devlet başkanına herhangi bir dünyevi çıkar gayesi olmaksızın sırf
Allah rızası için ivazsız, garazsız, samimiyet ve ihlasla bağlanmanın ve
onların Allah'ın dinine hizmet yolunda verecekleri emirlere uymanın lüzumu
meselesidir.
Burada söz konusu
edilen diğer bir mesele de bir müslümanın diğer bir müslümam onun menfaatini
kendi menfaatine tercih edebilecek kadar samimi bir şekilde sevip sayması
meselesidir.
Hadis-i şerifte bir
müslümanın Allah için bir din kardeşine karşı besleyebileceği samimi sevgi ve
saygı duygulan anlatılmaktadır. Hz. Cerir'in alış-veriş yaptığı müslüman
kardeşleri karşısında duyduğu îsâr dediğimiz müslüman kardeşinin menfaatini
kendi menfaatini tercih edebilme (diğerkâmlık) duygusu ise, bir müslümanm din
kardeşlerine karşı beslemesi gereken sevgi, saygı, samimiyet duygularının en
idael bir örneğidir.
Hafız İbn Hacer'in
Taberâni'den rivayet ettiği bir haberde bildirdiğine göre, Hz. Cerir,
kendisine bir at satınalması için bir kölesine emr etmiş, o da pazardan 300
dirheme bir at alarak parasını da ödemek için atla birlikte sahibini de
Cerir'e getirmiş. Cerir atı beğenmiş. Ve ata biçilen 300 dirhemi az bulduğu
için atın sahibiyle yeniden pazarlığa girişmiş ve 800 dirhemde anlaşmış.
Mevzumuzu teşkil eden
bu hadis-i şerifte sözkonusu edilen bütün bu samimi, temiz ve ulvî duygulara
"nasihat" denir ki; biz bu nasihatin çeşitlerini ve nasıl olacağını
bir önceki hadis-i şerifin şerhinde açıkladık.