DEVAM: 52. Şarkı
Söylemenin Ve Nefesli Saz Çalmanın Keraheti
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ
إِبْرَاهِيمَ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
جَعْفَرٍ الرَّقِّيُّ
قَالَ
حَدَّثَنَا
أَبُو الْمَلِيحِ
عَنْ
مَيْمُونٍ
عَنْ نَافِعٍ
قَالَ كُنَّا
مَعَ ابْنِ
عُمَرَ
فَسَمِعَ
صَوْتَ
زَامِرٍ فَذَكَرَ
نَحْوَهُ
قَالَ أَبُو
دَاوُد
وَهَذَا
أَنْكَرُهَا
Hz. Nâfi'den demiştir
ki: Biz İbn Ömer'le birlikte (bir yolculukta bulunuyor) idik. (Bir ara) bir
kaval sesi işitti." (Hz. Nafi hadisin bundan sonraki kısmında 4924 no'lu
hadisin) bir benzerini nakletti.
Ebû Davud der ki: Bu
rivayet (bu hadise ait) rivayetlerin en münkeridir.
İzah:
Bu hadis-i şerifler
ezginin ve çalgı aletlerinin haram olduğunu söyleyen cumhuru ulema ile mezhep
imamlarının delilidir. Bu hadislerle ilgili açıklama (4924) nolu hadisin
şerhinde geçtiğinden burada tekrara lüzum görmüyoruz. Ancak burada şunu
eklemekte fayda görüyoruz: Her ne kadar musannif Ebû Dâvud, 4926 no'lu hadisin
münker olduğunu söylemişse de, Avn'l Ma'bud yazan: "Bu hadisin münker
sayılmasını icab ettirecek hiçbir sebep mevcut değildir. Çünkü senedi sağlamdır
ve hadis güvenilir raviîerden hiçbirinin rivayetine aykırı değildir"
demiştir.