DEVAM: 6. (İyi Yada
Kötü) Bir Yola Çağırman (ın Ve O Yollardan Birini Tutmanın) Hükmü
حَدَّثَنَا
ابْنُ
الْمُثَنَّى
وَابْنُ بَشَّارٍ
قَالَا
حَدَّثَنَا
مُؤَمَّلُ
بْنُ إِسْمَعِيلَ
حَدَّثَنَا
حَمَّادُ
بْنُ زَيْدٍ
عَنْ ابْنِ
عَوْنٍ قَالَ
لَوْ عَلِمْنَا
أَنَّ كَلِمَةَ
الْحَسَنِ
تَبْلُغُ مَا
بَلَغَتْ لَكَتَبْنَا
بِرُجُوعِهِ
كِتَابًا
وَأَشْهَدْنَا
عَلَيْهِ
شُهُودًا
وَلَكِنَّا
قُلْنَا
كَلِمَةٌ
خَرَجَتْ لَا
تُحْمَلُ
İbn Avn'dan demiştir ki:
Eğer biz Hasn-ı Basrî'nin (kaderle ilgili) sözlerinin (halk arasında böyle yanlış
bir şekilde) yayılacağını bilseydik, onun bu sözlerden döndüğüne dair bir kitap
yazar ve buna şâhidler tutardık. Fakat biz (bu sözlerin böyle ters
anlaşılacağını bilemediğimiz için; bunlar Hz. Hasan'ın ağzından) çıkmış
birtakım kelimelerdir bunlar, kendileriyle hiç te ilgisi olmayan manalara)
çekilemezler; demiştik.