بَاب
فِي
جِنَايَةِ
الْعَبْدِ
يَكُونُ لِلْفُقَرَاءِ
25. Fakirlere Ait Olan
Kölenin Cinayeti
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ
حَنْبَلٍ
حَدَّثَنَا
مُعَاذُ بْنُ
هِشَامٍ
حَدَّثَنِي
أَبِي عَنْ
قَتَادَةَ
عَنْ أَبِي
نَضْرَةَ عَنْ
عِمْرَانَ
بْنِ
حُصَيْنٍ
أَنَّ غُلَامًا
لِأُنَاسٍ
فُقَرَاءَ
قَطَعَ أُذُنَ
غُلَامٍ
لِأُنَاسٍ
أَغْنِيَاءَ
فَأَتَى
أَهْلُهُ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَقَالُوا
يَا رَسُولَ
اللَّهِ
إِنَّا
أُنَاسٌ
فُقَرَاءُ
فَلَمْ يَجْعَلْ
عَلَيْهِ
شَيْئًا
İmran b. Husayn (r.a)
den rivayet edildi ki: Fakirlere ait bir köle, zengin birilerine ait bir
kölenin kulağını kopardı. Bunun üzerine kulağı koparanın sahipleri Rasûlullah'a
gelip: "Ya Rasûlallah! biz fakir insanlarız" dediler. Rasûlullah
(s.a.v) de onlara hiçbir şey (ceza) yüklemedi.
İzah:
Nesâi, kasâme
Bu bab bazı nüshalarda,
Kitâbûd-diyât'ın son babından hemen önce yer almaktadır. Biz metinde geçen
"Gulâm" kelimesini babın ismine uygun olarak "köle" diye
terceme ettik. Bu kelime, köle mânâsına geldiği gibi, bulûğa ermemiş çocuk ve
hizmetçi mânâlarına da gelir. Hattâbî, cinayet işleyenin ailesinin
Rasüluîlah'a gelip, fakirliklerini söylemelerini göz önünde tutarak cinayet
işleyenin de, cinayete uğrayanın da hür olduklarını söyler. Çünkü kölenin
işlediği cinayetin diyetini âkılesi yüklenmez. Fakat bu anlayışa göre hadisle,
başlık arasında irtibat mümkün olmaz.
Ulemânın ekserisine
göre, bir köle bir hürre karşı cinayet işlerse, cinayeti kendi rakabesinedir.
Bunda ittifak vardır. Ancak ne şekilde tahsil edileceği konusunda ihtilâf vardır.
Fakat biz artık kalmamış bir kurumla ilgili bu tafsilâta girmekte fayda
görmüyoruz.