DEVAM: 19. Ceninin
Diyeti
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
مُحَمَّدٍ
الزُّهْرِيُّ
حَدَّثَنَا
سُفْيَانُ
عَنْ عَمْرٍو
عَنْ طَاوُسٍ
قَالَ قَامَ
عُمَرُ رَضِيَ
اللَّهُ
عَنْهُ عَلَى
الْمِنْبَرِ فَذَكَرَ
مَعْنَاهُ
لَمْ
يَذْكُرْ
وَأَنْ
تُقْتَلَ زَادَ
بِغُرَّةٍ
عَبْدٍ أَوْ
أَمَةٍ قَالَ
فَقَالَ
عُمَرُ
اللَّهُ
أَكْبَرُ
لَوْ لَمْ أَسْمَعْ
بِهَذَا
لَقَضَيْنَا
بِغَيْرِ هَذَا
Tâvûs şöyle demiştir:
"Ömer (r.a) minbere çıktı..."
Ravi önceki (4572.)
hadisi mânâ olarak anlattı, ama ondaki "kadının öldürülmesine"
cümlesini zikretmedi. Gurre kelimesine "bir köle veya câriye"
kelimelerini ilâve etti ve şöyle dedi:
Ömer (r.a): "Allahu
Ekber. Eğer bunu duymasaydım, başka bir şeye hükmederdik" dedi.
Diğer tahric edenler:
Nesâî, kasâme. Bu hadis munkatı'dır. Çünkü Tavus Ömer'den hadis işitmemiştir.