DEVAM: 2. Fitneye
Koşmaktan Nehy
حَدَّثَنَا
إِبْرَاهِيمُ
بْنُ
الْحَسَنِ الْمِصِّيصِيُّ
حَدَّثَنَا
حَجَّاجٌ يَعْنِي
ابْنَ
مُحَمَّدٍ
حَدَّثَنَا
اللَّيْثُ
بْنُ سَعْدٍ
قَالَ
حَدَّثَنِي
مُعَاوِيَةُ
بْنُ صَالِحٍ
أَنَّ عَبْدَ
الرَّحْمَنِ
بْنَ جُبَيْرٍ
حَدَّثَهُ
عَنْ أَبِيهِ
عَنْ
الْمِقْدَادِ
بْنِ
الْأَسْوَدِ
قَالَ ايْمُ
اللَّهِ لَقَدْ
سَمِعْتُ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يَقُولُ
إِنَّ السَّعِيدَ
لَمَنْ
جُنِّبَ
الْفِتَنَ
إِنَّ
السَّعِيدَ
لَمَنْ
جُنِّبَ
الْفِتَنِ
إِنَّ
السَّعِيدَ لَمَنْ
جُنِّبَ
الْفِتَنُ
وَلَمَنْ
ابْتُلِيَ
فَصَبَرَ
فَوَاهًا
Mikdad b. el-Esved (r.a)
şöyle demiştir: Allah'a yemin ederim ki Rasûlullah (s.a.v.)'i şöyle derken
işittim. "Şüphesiz Mes'ûd kişi, fitnelerden uzak kalandır. Şüphesiz mesud
kişi, fitnelerden uzak kalandır. Şüphesiz mes'ud kişi fitnelerden uzak kalan,
bir belâya uğradığında sabredendir. (Fitneye katılana) vah yazık"
İzah:
Sadece Ebû Davûd
rivayet etmiştir.
Hadis-i şerif
fitnelerden uzak kalan ve fitneye veva bjr belaya düçâr olup da sabreden
kişinin mes'ud olduğunu beyan etmektedir. Tabi bu saadet aslında ahiret saadeti'dir.
Ama bu durumdaki kişi, aynı zamanda dünyada da mes'uddur.
Hadisin sonundaki
"yazık vah vah" diye terceme ettiğimiz " kelimesi iki mânâda
kullanılır.
1- Keder ve üzüntü
anında ya da bir fırsat kaçırıldığında söylenir. Tehassür ifâde eder. Terceme
de bu manâ esas alınmıştır. Tabii o zaman mâ-nâ'nın düzgün anlaşılması için,
bir takdir yapılması gerekir. Bu takdir de parantez içinde işaret edilmiştir.
2- Hayret anında ve bir
şey güzel bulunduğu zaman söylenen bir kelimedir. Teaccüb ifade eder. Bazı
alimler, bu mânâyı verebilmek için kelimesinin başındaki "Lâm"
harfinin kesreli okunması gerektiğini söylerler. Bu izaha göre hadisteki son
cümlenin "Bir fitneye düçâr olup da ona sabreden kişi ne iyidir"
şeklinde anlaşılması gerekir.
Avnü'l Ma'bud müellifi
başındaki "lâm" harfini fetha okumanın da kelimesini teaccüb
mânâsında almaya engel teşkil etmeyeceğini söyler.