DEVAM: 1. Fitneler Ve
Belirtileri
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ عَوْفٍ
الطَّائِيُّ
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ إِسْمَعِيلَ
حَدَّثَنِي
أَبِي قَالَ
ابْنُ عَوْفٍ وَقَرَأْتُ
فِي أَصْلِ
إِسْمَعِيلَ
قَالَ حَدَّثَنِي
ضَمْضَمٌ
عَنْ
شُرَيْحٍ
عَنْ أَبِي
مَالِكٍ
يَعْنِي
الْأَشْعَرِيَّ
قَالَ قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
إِنَّ
اللَّهَ
أَجَارَكُمْ
مِنْ ثَلَاثِ
خِلَالٍ أَنْ
لَا يَدْعُوَ
عَلَيْكُمْ
نَبِيُّكُمْ
فَتَهْلَكُوا
جَمِيعًا وَأَنْ
لَا يَظْهَرَ
أَهْلُ
الْبَاطِلِ
عَلَى أَهْلِ
الْحَقِّ وَأَنْ
لَا
تَجْتَمِعُوا
عَلَى
ضَلَالَةٍ
Ebû Malîk - Yani
el-Eş'arî- (r.a)'den rivayet edildiğine göre Rasûlullah (s.a.v.) şöyle
buyurmuştur. Allah (c.c) sizi (şu) üç şeyden himaye etmiştir. 1- Nebiinizin
size beddua edip de, sizin toptan helâk olmanızdan, 2- Bâtıl üzere olanların
hak üzere olanlara galabe çalmasından, 3- Dalâlet (sapıklık) üzere
birleşmenizden.
İzah:
Darimî, Mukaddime
Ebû Malik El-Eş'arî;
İsminin; Ubeyd. Amr. Ku'b. Ubeydullah Amir ve Haris oklusunu dair rivayetler
vardır. Bu zat sahâbîdir.. Şam'lılar içersinde sayılır. Ashab içerisinde Ebi
Mâlik künyesi ile bilinen iki kışı daha vardır. Bunlar Ham b. Haris ve Kab.
Asım'dır. Bu yüzden musannif bu hadisin râvisinin Ebû Mâlik el-Es’âri olduğuna
işaret etmiştir.
Bu hadîsi Muhammed b.
Avf iki ayrı târikten rivâyet etmiştir. Bunlardan birisi, Muhammed b. îsmâîl,
babası İsmail ve Damdam ve Şûreyh isnadıdır.
Bu isnad "bize
haber verdi" tarzındadır. Diğer isnâd ise 'İsmail'in kitabından okudum, o
da Damdam kanalıya Şüreyh'ten" tarzındadır. Bu isnad daha âlîdir. Yani
râvî sayısı daha azdır.
Hafız, Telhis.de bu
hadisin isnadında inkıta olduğunu, bunun, birden fazla yolla rivayet edildiğini,
ama hepsinin tenkide maruz kaldığım söyler. Hafız, başka bir yerde ise, bu
hadisin senedinin hasen olduğunu söylemiştir:
Münzirî, Muhammedin
babası İsmail hakkında lâf edildiğini; Ebû Hatim ise, Muhammed'in, babasından
hadis duymadığını söylemişlerdir.
Hadis-i şeriften Allah
tealâ Hazretleri'nin, biz Ümmet-i Muhammed'ı üç felâketten koruduğunu
görüyoruz. Metinde de müşahade edildiği gibi; bunlardan birisi, Nebiimiz'in
bedduasına maruz kalmayışımızdır. Halbuki Önceki ümmetlerden, Nebilerinin bedduasını
alıp da helâk olanlar vardır. Meselâ Hz. Nuh, kavmine beddua etmiş, onlar da
helak olmuştur. Bizim Nebiimiz ise, kavmi için beddua etmek şöyle dursun
devamlı hidayet istemiş, en sıkıntılı zamanlarında dahi ümmetini hatırından
çıkarmamış ümmeti için hayır dua etmiştir.
Cenâb-ı Hakk'ın bize
bahşettiği ikinci ayrıcalık, bâtılın asla hakka galip gelemeyeceğidir. Zaman
zaman zahirde ehl-i bâtıl güçlü görülebilir. Ama bunlar, geçici ve izafîdir.
Aslında ehl-i hakk galiptir. Üçüncü husus da Müslümanların tümü ile sapıklık
üzere birleşmeyecekleridir, yani eğer müslümanlar bir konuda görüş birliği
halinde iseler o haktır. Bu sebepten dolayı icma, kitap ve sünnetten sonra
üçüncü şef i delil olmuştur.