40. Musa B. İsmail'in
Rivayeti
حَدَّثَنَا
مُوسَى بْنُ
إِسْمَعِيلَ
حَدَّثَنَا
حَمَّادٌ
حَدَّثَنَا
هِشَامُ بْنُ عُرْوَةَ
عَنْ
عُرْوَةَ
أَنَّ
عَائِشَةَ رَضِيَ
اللَّهُ
عَنْهَا
قَالَتْ
نَزَلَ الْوَحْيُ
عَلَى
رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَقَرَأَ
عَلَيْنَا سُورَةٌ
أَنْزَلْنَاهَا
وَفَرَضْنَاهَا
قَالَ أَبُو
دَاوُد
يَعْنِي
مُخَفَّفَةً
حَتَّى أَتَى
عَلَى هَذِهِ
الْآيَاتِ
Aişe (ranha)'den rivayet
olunmuştur; dedi ki: (Bir gün) Resulullah (s.a.v)-vahiy geldi. Bunun üzerine ("Bu
indirdiğimiz ve hükümlerini üzerinize farz kıldığımız bir suredir"[Nâr 10]
mealindeki ayet-i kerimeyi) bize ... (şeklinde) okudu.
Ebû Davûd dedi ki:
(Urve, Hz. Nebi'in ... kelimesinin râ
sını şeddesiz olarak okuduğunu söylemek istiyor.
İzah:
Kıraat imamları
kelimesinin okunuşunda ihtilaf etmişlerdir. İbn Kesir ile Ebû Ömer bu kelimeyi
"ra" harfinin şeddesi ile "ferradna" şeklinde, diğer kıraat
imamları da şeddesiz olarak "feradna" şeklinde okumuşlardır.