بَاب
التَّعْجِيلِ
بِالْجَنَازَةِ
وَكَرَاهِيَةِ
حَبْسِهَا
33-34. Cenazeyi
Definde Acele Etmek (Sebepsiz) Bekletmek, Mekruhtur
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
الرَّحِيمِ
بْنُ مُطَرِّفٍ
الرُّؤَاسِيُّ
أَبُو
سُفْيَانَ
وَأَحْمَدُ
بْنُ جَنَابٍ
قَالَا
حَدَّثَنَا
عِيسَى قَالَ
أَبُو دَاوُد
هُوَ ابْنُ
يُونُسَ عَنْ
سَعِيدِ بْنِ
عُثْمَانَ
الْبَلَوِيِّ
عَنْ عُرْوَةَ
بْنِ سَعِيدٍ
الْأَنْصَارِيِّ
عَنْ أَبِيهِ
عَنْ
الْحُصَيْنِ
بْنِ وَحْوَحٍ
أَنَّ
طَلْحَةَ
بْنَ
الْبَرَاءِ
مَرِضَ فَأَتَاهُ
النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ يَعُودُهُ
فَقَالَ
إِنِّي لَا
أَرَى طَلْحَةَ
إِلَّا قَدْ
حَدَثَ فِيهِ
الْمَوْتُ فَآذِنُونِي
بِهِ
وَعَجِّلُوا
فَإِنَّهُ لَا
يَنْبَغِي
لِجِيفَةِ
مُسْلِمٍ
أَنْ تُحْبَسَ
بَيْنَ
ظَهْرَانَيْ
أَهْلِهِ
Husayn b. Vahvah'dan
(rivayet olunduğuna) göre; Talha Îbnü'l-Bera hastalanmış. Bunun üzerine Nebi
(s.a.v.) ziyaret etmek üzere yanına varmış da: "Talha'yi, ölüm kendisine
yaklaşmış halde görüyorum. (Ölecek olursa) bunu bana habir veriniz. (Teçhiz ve
tekfin işlerinde de) acele ediniz. Çünkü bir müslümamn leşini (cesedini) (ev)
halkı arasında bekletmek gerekmez.” buyurmuş.
İzah:
İnsan cesedi bir yerde
bir süre kalınca, bozulmaya ve kokmaya başlar. Onun kokması etrafındaki
kişilerin ondan nefret edip kaçmasına sebep olur ki, bu ölünün kalanlar
üzerinde bıraktığı sevgi ve saygıyı kaldırır.
Aslında "İeş"
kelimesi ölmüş hayvanların cesetleri hakkında kullanıldığı halde, Hz. Fahr-i
Kainatın müslümanların cesetleri hakkında bu kelimeyi kullanması, uzun süre
bekletilen insan cesetlerinin de leş gibi koku neşredeceğini anlatmak ve
cenazeyi evde bekletmekten onları sakındırmak içindir. Binaenaleyh Hz. Nebiin
bu ta'birinde ölünün pis olduğuna dair bir delâlet yoktur.