بَاب
فِي فَضْلِ
الْعِيَادَةِ
عَلَى وُضُوءٍ
3. Hastayı (Abdestli
Olarak) Ziyaret Etmenin Fazileti
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ عَوْفٍ
الطَّائِيُّ
حَدَّثَنَا
الرَّبِيعُ
بْنُ رَوْحِ بْنِ
خُلَيْدٍ
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ خَالِدٍ
حَدَّثَنَا
الْفَضْلُ
بْنُ
دَلْهَمٍ
الْوَاسِطِيُّ
عَنْ ثَابِتٍ
الْبُنَانِيِّ
عَنْ أَنَسِ
بْنِ مَالِكٍ
قَالَ قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
مَنْ تَوَضَّأَ
فَأَحْسَنَ
الْوُضُوءَ
وَعَادَ أَخَاهُ
الْمُسْلِمَ
مُحْتَسِبًا
بُوعِدَ مِنْ
جَهَنَّمَ
مَسِيرَةَ
سَبْعِينَ
خَرِيفًا
قُلْتُ يَا
أَبَا حَمْزَةَ
وَمَا
الْخَرِيفُ
قَالَ
الْعَامُ
قَالَ
أَبُو دَاوُد
وَالَّذِي
تَفَرَّدَ بِهِ
الْبَصْرِيُّونَ
مِنْهُ
الْعِيَادَةُ
وَهُوَ
مُتَوَضِّئٌ
Enes b. Malik'den
demiştir ki: Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: "Kim güzelce bir abdest
alır da (sevabını) Allah'dan umarak (hasta olan) bir mü'min kardeşini ziyaret
ederse, cehennem'den yetmiş harif (sürecek bir) mesafe (kadar)
uzaklaştırılır."
(Bu
hadisi Enes'den nakleden Sabit, rivayetine devam ederek şunları) söyledi: (Ben
Enes'e) "Ey Ebû Hamza harif nedir?" dedim. O da “Yıldır"
cevabını verdi.
Ebû Dâvûd der ki:
(Başkaları rivayet etmeyip de) sadece Basralıların rivayet ettiklerinden biri
de kişinin bir hastayı abdestli olarak ziyaret etmesine dair (olan bu hadistir.
İzah:
Metinde geçen harif
kelimesi, sözlükte "sonbahar" anlamına gelir. Burada ise kül-cüz
alakasıyla mecazen "yıl" anlamında kullanılmıştır.
Hasta bir mUslümanı,
abdestli olarak ziyaret eden bir kimsenin cehennemden yetmiş sene sürecek
kadar uzaklaştırılmasından maksat, gerçek manada uzunluk ölçüleriyle
ölçülebilecek ve yetmiş sene sürecek bir uzaklık olabilir. Cehennemden bu
kadar uzaklaştırılmış olan kimse de artık cehennem ateşinin tesirinden
kurtulmuş olur. Fakat bu sözün kinaye yoluyla cehennemden kurtulup cennete
girmek anlamında kullanılmış olması da mümkündür.
Hastayı abdestli olarak
ziyaret etmenin faziletiyle ilgili olan bu hadisi sadece Basrahlar rivayet
etmişlerdir. Bunlar el-Fazl b. Belhem, Sabit el-Benani ve Enes b. Malik'dir.
Bilindifi gibi, bu şekilde sadece bir memleket halkı tarafından rivayet edilen
hadislere garib hadis ismi verilir. Bu hadiste olduğu gibi bu şekildeki garib
hadislerin ravileri güvenilir kimseler olunca hadisin sıhhatine bir zarar
gelmez.[66]