DEVAM: 34-36. (Devlet
Başkanının) Toprakları Parselle(yip Tebaasına Bağışla)ması
حَدَّثَنِي
هَارُونُ
بْنُ عَبْدِ
اللَّهِ قَالَ
قَالَ
مُحَمَّدُ
بْنُ
الْحَسَنِ
الْمَخْزُومِيُّ
مَا لَمْ
تَنَلْهُ
أَخْفَافُ
الْإِبِلِ
يَعْنِي
أَنَّ
الْإِبِلَ
تَأْكُلُ مُنْتَهَى
رُءُوسِهَا
وَيُحْمَى
مَا فَوْقَهُ
Muhammed b. el-Hasen
el-Mahzumî (bir önceki 3064. hadisi şöyle) rivayet etti. (Ben sana) deve
ayaklarının erişemediği yerleri (ikta yoluyla verebilirim. Hz. Nebi bu sözüyle)
demek istiyor ki: Develer başlarının erişebildiği yerler(dek)i (otları) yerler.
Başlarının yukarısı mahfuz kalır.
İzah:
Develer bir yere
ayaklan üzerinde giderler, oraya ayaklanyla erişirler. Bu bakımdan bu hadis-i
şerifte, Hz. Nebi kendisinden erak ağaçlarıyla kaplı olan bir araziyi isteyen
Hz. Ebyâz'a "develerin ayaklan üzerinde varıpta ağızlarının erişemediği
ormanları yahutta uzaklığından dolayı develerin varamadıktan yerleri
verebilirim. Develerin rahatlıkla vanp otlayabildikleri yerleri vermem”
cevabını vermiştir. Develer erak ağacına yetişebildiklerine göre bu hadis
"içerisinde erak ağacı bulunan hiçbir arazi şahıslara verilemez."
anlamına da gelebilir. Bu hadis-i şerif hakkında Hattâbî şöyle diyor:
Bu ifade, ormanlık bir
araziyi ihya ederek oraya sahip olan bir kimsenin, o arazi üzerindeki ormana
sahip olamayacağı anlamına gelir.
Çünkü hadis-i şeriften
sözkonusu arazinin ilk defa ihya edildiği sırada üzerinde erak denilen misvak
ağaçlarının bulunduğu, bu sebeple de Hz. Peygamberin develerin yayılabileceği
bu ormanlık araziyi kendinden isteyen şahsa vermekten kaçındığı anlaşılıyor.
Fakat bir araziyi ihya
eden kimse, daha sonra bu arazi üzerinde meydana gelen otlara ve ağaçlara
sahip olur. Onlar üzerinde dilediği şekilde tasarruf eder. Bu hadisin ravisi
Muhammed b. Hasen hadis uydurma suçuyla itham edilmiştir.