بَاب
فِي
الدُّعَاءِ
عِنْدَ
الْوَدَاعِ
73. Mücahidleri
Uğurlarken Yapılacak Dua
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ اللَّهِ
بْنُ دَاوُدَ
عَنْ عَبْدِ
الْعَزِيزِ
بْنِ عُمَرَ
عَنْ
إِسْمَعِيلَ
بْنِ جَرِيرٍ
عَنْ
قَزَعَةَ
قَالَ قَالَ
لِي ابْنُ
عُمَرَ
هَلُمَّ
أُوَدِّعْكَ
كَمَا
وَدَّعَنِي
رَسُولُ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
أَسْتَوْدِعُ
اللَّهَ
دِينَكَ
وَأَمَانَتَكَ
وَخَوَاتِيمَ
عَمَلِكَ
İbn Ömer Kaze'a'ya
hitaben "Gel! Ben seni Rasûlullah (s.a.v.)'in (mücahidleri ve) beni
uğurladığı gibi uğurlayayım" dedi (ve şöyle dua etti): "Senin dinini,
emanetini ve amellerinin sonuçlarını Allah'a emânet ediyorum"
İzah:
Tirmizi deavât; İbn
Mâce, cihâd; Ahmed b. Hanbel, II, 7, 25, 38, 136, 358.
Hz. Nebi yolculuğa
çıkan mücâhidleri uğurlarken, "Senin dinini, arkanda emanet olarak
bıraktığın çoluk-çocuğunu ve diğer emânetlerini Allah'a emanet ediyorum ve
ondan muhafaza etmesini hayatın boyunca yapacağın amellerini hayırla
neticelendirmesini diliyorum" diye dua ederdi.
İbn Ömer, Kaze'a'yı bu
şekilde uğurlamış ve Hz. Nebiin mücâhidleri bu şekilde uğurladığını ifâde
etmiştir.
Bir hadis-i şerifte
ifâde edildiğine göre, "Azîz ve celîl olan Allah'a bir şey emânet edildiği
zaman o şeyi mutlaka muhafaza eder"[bk. Ahmed b. Hanbel, II, 87.]. O
emâneti heder olmaktan korur. Ona musallat olan zâlimleri dünyada ve âhirette
cezalandırır.