بَاب
الْمُعْتَكِفِ
يَعُودُ
الْمَرِيضَ
80. İ'tikafta Olan
Kimse Hasta Ziyaretinde Bulunabilir
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
مُحَمَّدٍ
النُّفَيْلِيُّ
وَمُحَمَّدُ
بْنُ عِيسَى
قَالَا
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
السَّلَامِ
بْنُ حَرْبٍ
أَخْبَرَنَا
اللَّيْثُ
بْنُ أَبِي
سُلَيْمٍ
عَنْ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
بْنِ
الْقَاسِمِ
عَنْ أَبِيهِ
عَنْ
عَائِشَةَ
قَالَ
النُّفَيْلِيُّ
قَالَتْ
كَانَ
النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يَمُرُّ
بِالْمَرِيضِ
وَهُوَ
مُعْتَكِفٌ
فَيَمُرُّ
كَمَا هُوَ وَلَا
يُعَرِّجُ يَسْأَلُ
عَنْهُ
وَقَالَ
ابْنُ عِيسَى
قَالَتْ إِنْ
كَانَ
النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يَعُودُ
الْمَرِيضَ وَهُوَ
مُعْتَكِفٌ
Abdullah b. Muhammed
en-Nüfeyli ve Muhammed b. İsa Abdusselam b. Harb'den, o Leys b. Ebi Süleym'den,
Leys, Ab-durrahman b. el-Kasım'dan o da babası vasıtasıyla Hz. Aişe
(r.anha)'dan rivayet etmiştir.
Nüfeyli'nin rivayetine
göre Aişe (r.a) şöyle demiştir: "Peygamber (s.a.v.) i'tikâfta iken hiç bir
tarafa sapmadan hastaya uğrar, yanında kalmadan halini sorardı."
îbn İsa'nın rivayetine
göre de Hz. Âişe şöyle demiştir. "Rasûlullah (s.a.v.) i'tikâfta iken hasta
ziyaretinde bulunurdu."
İzah:
Kütüb-i sitte
sahiplerinden sadece Ebû Dâvud rivayet etmiştir.
Musannif bu hadisi iki
ayrı üstad'dan işitmiştir. Bunlar Abdullah b. Muhammed en-Nufeyli ve Muhammed
b. İsa'dır. Bu üstadiarın rivayetleri arasında fark olduğu için Ebû Dâvud her
birinin rivayetini ayrı ayrı vermiştir. Bu bölüm Nüfeylî'nin rivayetidir. Biz
de bu farka işaret için âdetimizin hilâfına hadisin senedini terceme ettik.
Hadisin râvileri
arasında olan Leys b. Ebî Süleym tenkide tâbi râvilerdendir, bu yüzden hadis
zayıf sayılmıştır. Hadisin nüfeylî tarafından rivayet edilen ilk bölümünde Hz
.Peygamber'in i'tikâfta iken hastaya uğradığı zaman hiç eğlenmeden halini sorup
döndüğü bildirilmektedir.
îbn İsa'nın rivayet
ettiği bölümde ise Rasûlullah (s.a.v.)'m i'tikâfta olduğu zamanlarda hasta
ziyaretinde bulunduğu belirtilmekte fakat, tafsilata gidilmemektedir.
Efendimizin hasta ziyaretinde bulunduğunu belirten mânâ metindeki cümlesindeki
den muhaffef kabul edilmesi halinde anlaşılır. Amabu mânâsına olumsuzluk edatı kabul edilirse, o
zaman bu bölümün manası "Peygamber (s.a.v.) i'tikâfta iken hasta
ziyaretinde bulunmazdı" şeklinde olur.
Bu anlayış
İbnü'n-Nüfeylî'nin rivayeti ile îbn İsa'nın rivayetleri arasında bir tezat
olduğunu göstermez. Çünkü o zaman mana "Peygamber (s.a.v.) hasta
ziyaretinde bulunmazdı, fakat bir ihtiyacı için çıkardı, hastaya uğrarsa,
yanında oturmaz hal ve hatırını sorardı" demek olur.
İ'tikâfta olanın hasta
ziyareti için çıkıp çıkamayacağı konusu, sonraki hadiste geniş olarak beyan
edilecektir.