بَاب
فِي
الثَّيِّبِ
24-25. Dul Kadını
Evlendirirken İznini Almak
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ يُونُسَ
وَعَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
مَسْلَمَةَ
قَالَا
أَخْبَرَنَا
مَالِكٌ عَنْ
عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
الْفَضْلِ
عَنْ نَافِعِ
بْنِ جُبَيْرٍ
عَنْ ابْنِ
عَبَّاسٍ
قَالَ قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
الْأَيِّمُ
أَحَقُّ
بِنَفْسِهَا
مِنْ
وَلِيِّهَا
وَالْبِكْرُ
تُسْتَأْذَنُ
فِي
نَفْسِهَا
وَإِذْنُهَا
صُمَاتُهَا وَهَذَا
لَفْظُ
الْقَعْنَبِيِّ
İbn Abbas (r.a.)'dan;
demiştir ki: "Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle) buyurdu:
"Dul, kendisine velisinden daha maliktir. Bekar’ın da kendisi hakkında
izni alınır. Onun izni susmasıdır."
Diğer tahric: Müslim,
nikah; Tirmizî, nikah; İbn Mace, nikah (1870); Darimi, nikah; Muvatta, nikah;
Ahmed b. Hanbel, I, 219, 242, 274, 345, 355, 362.
AÇIKLAMA:
Bu lafızlar (Abdullah
b. Mesleme) Ka'nebî'nin rivayetine aittir.
Burada "dul
kadın" sözünden maksat bekâretini
kaybetmiş ve kocası olmayan kadındır. Hafız îbn Hacer'in tabiriyle ölüm veya
talak sebebiyle kocasından ayrılmış kadındır ki, zıddı bakire kızdır. Bu mânâda
dul kadın kendi evlenmesi konusunda velîsinden daha fazla söz ve yetki
sahibidir. Şöyle ki velisi dul kadını kendi dengi olan birisiyle evlendirmek
istediğinde kadın bunu kabul etmek istemese, velisi kadım evlendirmek için ona
baskı yapamaz, buna hakkı yoktur. Eğer bir dul kadın, kendi dengi olan
birisiyle evlenmek isterde velisi bunu kabul etmezse bu nikaha engel olmaması
için veliye baskı yapmak caizdir. Eğer veli bu fikrinde ısrar edecek olursa,
kadı, velilik hakkını üzerne alarak kadının arzu ettiği nikahı kıyar.