بَاب
الْخُطْبَةِ
عَلَى
الْمِنْبَرِ
بِعَرَفَةَ
61. Arafat'ta Hutbe
Okumak
حَدَّثَنَا
هَنَّادٌ
عَنْ ابْنِ
أَبِي زَائِدَةَ
حَدَّثَنَا
سُفْيَانُ
بْنُ عُيَيْنَةَ
عَنْ زَيْدِ
بْنِ
أَسْلَمَ
عَنْ رَجُلٍ
مِنْ بَنِي
ضَمْرَةَ
عَنْ أَبِيهِ
أَوْ عَمِّهِ
قَالَ
رَأَيْتُ
رَسُولَ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
وَهُوَ عَلَى
الْمِنْبَرِ
بِعَرَفَةَ
Damra oğullarından bir
adam, babasından yahut amcasından rivayetle demiştir ki: Ben Resûlullah
(S.A.V.)'i Arafe günü minber üzerinde (hutbe okur) iken gördüm.
İzah:
Ahmed b. Hanbel, V,
430.
Aslında minber mescidde
hutbe okunan basamaklı yerin adıdır.Nebi efendimiz önceleri hutbeleri mes-ciddeki bir hurma direğine
dayanarak okurlardı. Sonraları cemaat çoğalınca arkada ve uzakta olanların Hz.
Nebii görebilmeleri için üç basamaklı bir minber yapıldı. Sonraki devirlerde
minber, mescid ve camilerin diğer kısımları gibi sanatkârâne bir şekilde
yapılmaya başlandı.
Metinde geçen minberin
bu anlamda bir minber olduğu düşünülemez. Esasen "minber" kelimesinin
yükselmek ve sesi yükseltmek anlamına gelen "ne-be-ra" kökünde
geldiği düşünülürse, buradaki minber sözüyle mutlak olarak "yerden
yükseklik" kasd edilmiş olduğu anlaşılır. Bir numara sonra tercümesini
sunacağımız hadis-i şerifte Resul-i Ekrem'in o günkü hutbesini deve üzerinde
irad ettiği ifade edildiğine göre burada "minber" sözüyle devenin
sırtı kast edilmiş olmalıdır.