DEVAM: 25. Gece
Namazında Yüksek Sesle Okumak
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ
بَكَّارِ
بْنِ الرَّيَّانِ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
الْمُبَارَكِ
عَنْ
عِمْرَانَ
بْنِ زَائِدَةَ
عَنْ أَبِيهِ
عَنْ أَبِي
خَالِدٍ
الْوَالِبِيِّ
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ
أَنَّهُ قَالَ
كَانَتْ
قِرَاءَةُ
النَّبِيِّ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
بِاللَّيْلِ
يَرْفَعُ
طَوْرًا
وَيَخْفِضُ
طَوْرًا
قَالَ أَبُو
دَاوُد أَبُو
خَالِدٍ
الْوَالِبِيُّ
اسْمُهُ
هُرْمُزُ
Ebû Hureyre (r.a.)'den
şöyle dediği rivayet olunmuştur: "Nebi (s.a.v.)'in (gece namazlarındaki)
kıraati şu şekilde idi: (Duruma göre sesini) bazan yükseltir, bazan da kısardı.
Ebu Davud dediki:
(Senedde geçen ravi) Ebü Halid el-Valibî'nin adı Hürmüz'dür.
Diğer tahric: Nesaî,
kıyamü'l-leyl
AÇIKLAMA:
Fahr-i kâinat Efendimiz
geceleyin (namazda) pek kısık olmayan pek de yüksek olmayan orta yükseklikte
bir sesle okurdu. Evinde yalnız bulunduğu zaman sesini kendi odasında okuduğunu
salonda bulunan bir kimsenin işitebileceği kadar yükseltirdi. Fakat evde uyuyan
bir kimse bulunacak olursa, onu rahatsız etmeyecek şekilde kısardı. Fakat hiç
bir zaman hadd-i i'tidâli aşmazdı.