DEVAM: 239-242. Bayram
Günü Hutbesi (Okumak)
حَدَّثَنَا
حَفْصُ بْنُ
عُمَرَ
حَدَّثَنَا
شُعْبَةُ ح و
حَدَّثَنَا
ابْنُ
كَثِيرٍ أَخْبَرَنَا
شُعْبَةُ
عَنْ
أَيُّوبَ
عَنْ عَطَاءٍ
قَالَ
أَشْهَدُ
عَلَى ابْنِ
عَبَّاسٍ
وَشَهِدَ
ابْنُ
عَبَّاسٍ
عَلَى
رَسُولِ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
أَنَّهُ خَرَجَ
يَوْمَ
فِطْرٍ
فَصَلَّى
ثُمَّ خَطَبَ
ثُمَّ أَتَى
النِّسَاءَ
وَمَعَهُ
بِلَالٌ
قَالَ ابْنُ
كَثِيرٍ
أَكْبَرُ
عِلْمِ شُعْبَةَ
فَأَمَرَهُنَّ
بِالصَّدَقَةِ
فَجَعَلْنَ
يُلْقِينَ
İbn Abbâs (r.anhumâ),
Resûlullah (s.a.v.)'e şehâdet ederek şöyle demiştir: Nebi (s.a.v.) Ramazan
Bayramı günü (musallaya) çıkıp namazı kıldırdı, sonra da hutbe okudu. Daha
sonra yanında Bilâl olduğu halde kadınların yanına geldi.
îbn Kesîr dedi ki:
"Şu'be'nin zannı galibine göre"
Onlara bağışta
bulunmalarını emretti. Kadınlar da (ellerindekini) atmaya başladılar.
İzah:
Müslim, iydeyn; Ahmed
b. Hanbel, III, 296, 318.
Hadis-i şerifin
Müslim'deki rivayetinde îbn Abbas'ın "Resûlullah'a şehâdet etmesi" kendi tabiriyle " =
Resûlullah'a şehâdet ederim ki" şeklinde ifade edilmiştir. Bu rivayette
Hz. Nebiin bağışta bulunmalarım emretmeleri üzerine kadınların neler verdiği
belirtilmemiştir. Müslim'in rivayetinde ise, "Kadınlar, yüzük, halka ve
(bunun gibi diğer) eşyalarını atmaya başladılar" denilmektedir.
Tercemede tire arasında
verdiğimiz bölümün izahı şudur: Râvilerden İbn Kesir üstadı Şu'be'nin,
"Resûlullah kadınlara bağışta bulunmalarım emretti, onlar da
(ellerindekini) attılar" ifâdesinin metne dahil olup olmadığında şüphe
ettiğini, ancak kanaatinin bu cümlenin de İbn Abbâs'in sözü olduğu yönünde
olduğunu söylemiştir.
Müslim'in rivayeti İbn
Kesîr ve Şu'be kanalıyla olmamakla beraber oradaki metin, Şu'be'nin kanaatinin
isabetli olduğunu göstermektedir. Ebû Dâvûd et-Tayâlisî'nin Müsned'inde aynı
senetle yaptığı rivayette de Efendimizin kadınları bağışta bulunmaya teşvik
ettiği söylenmektedir. Yalnız Tayâlisî'-nin rivayetinde "emretti"
değil de "teşvik etti" ifâdesi kullanılmış, Bilâl'ın de Hz. Nebile beraber
olduğuna hiç temas edilmemiştir.