باب:
الاستعفاف عن
المسألة.
50. Dilenmeyip Onurlu Davranmak
حدثنا
عبد الله بن
يوسف: أخبرنا
مالك، عن ابن شهاب،
عن عطاء بن
يزيد الليثي،
عن أبي سعيد
الخدري رضي
الله عنه:
إن
ناسا من
الأنصار،
سألوا رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
فأعطاهم، ثم
سألوه
فأعطاهم، حتى
نفذ ما عنده،
فقال: (ما يكون
عندي من خير
فلن أدخره
عنكم، ومن
يستعفف يعفه
الله، ومن
يستغن يغنه
الله، ومن
يتصبر يصبره
الله، وما
أعطي أحد عطاء
خيرا وأوسع من
الصبر).
[-1469-] Ebu Saîd el-Hudrî r.a. şöyle anlatır: Ensardan bazı sahabîler
Resûlullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'den bir şeyler istedi. Efendimiz
Sallallahu Aleyhi ve Sellem de verdi. Sonra tekrar istediler, tekrar verdi.
Daha sonra yeniden istediler, yeniden verdi. Resûlullah Sallallahu Aleyhi ve
Sellem'in yanında bulunan mal bitince, "Yanımda bulunan malı asla sizden
saklamam. (Dilenmeden) onurla (başı dik bir şekilde) yaşamak isteyene Allah
bunu nasip eder. Halktan (yardım dilemeyerek) istiğna edeni Allah zengin kılar.
Sabretmek isteyeni sabrettirir. Hiç bir kimseye, sabırdan daha hayırlı ve daha
geniş bir nimet verilmemiştir" buyurmuştur.
Tekrar; 6470
Diğer tahric: Tirmizi Birr; Müslim, Zekat