MECMAU

ZEVAİD

DİRİLİŞ

 

ANA SAYFA      Kur’an      Hadis      Sözlük      Biyografi

 

Salihlerin Şefaati

 

18544- Ebu Umame, Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurduğunu nakleder: "Peygamber olmayan bir kişinin şefaatiyle, Rabia ve Mudar kabilesi kadar çok insan Cennete girer."

Bir kişi: "Ya Resulallah! Zaten Rabialılar, Mudarlıların bir kolu değil midir ki?" diye sorunca, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Ben söylemem gereken şeyi söylüyorum" buyurdu.

 

*Ahmed ve iki isnadla Taberani rivayet etti. Ahmed'in ravileri ve Taberani'nin isnadlarından birinin, güvenilir bir ravi olan Abdurrahman b. Meysere dışındaki ravileri, Sahih'in ravileridir.

 

 

 

18545- Ebu Berze, Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurduğunu bildiriyor: "Ümmetimden öyle kimseler vardır ki; Rabia ile Mudar kabilesi kadar kişiye şefaat ederler. Yine ümmetimden öyleleri vardır ki; vücudu ateş için irileşir ve cehennemin bir köşesini teşkil eder."

 

*Ahmed rivayet etti. Ravileri güvenilirdir. 

 

 

 

18546- Ebu Umame, Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurduğunu nakleder: "Bir kişinin şefaatiyle ümmetimden, Mudar kabilesinin insanlarının sayısından daha çok kişi Cennete girer. Kişi ailesine şefaatçi olur. Yine kişi, ameli nisbetinde şefaatçi olur. "

 

*Taberani rivayet etti. Ebu Galib dışındaki ravileri Sahih'in ravileridir. Onu da birden çok kişi güvenilir bulmuş, ama kendisinde zayıflık vardır.

 

 

 

18547- Enes, Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurduğunu nakleder: "Kıyamet günü Cehennem ahalisi saflar halinde arz olunurlar. Müminler yanlarından geçerler Cehennemlikler arasında olan bir mümin, (geçenler arasında) dünyadayken tanıdığı bir mümini görür ve: ‘‘Ey falan; filan ihtiyacın için benden yardım istediğini hatırlamadın mı?’‘ der. Geçmekte olan mümin onu tanır. Ona şefaat etmek için Rabbinden izin ister ve o kişiye şefaat etmesi için kendisine izin verilir. "

 

*Ebu Ya'la ve Taberani, el-Mu'cemu'l-evsat'ında rivayet etti. Ravilerden Yusuf b. Halid es-Semti hadis uydurmakla suçlanmıştır.

 

 

 

18548- Enes b. Malik, Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurduğunu bildiriyor: "Bir kişi, iki veya üç adama şefaat eder."

 

*Bezzar rivayet etti. Ravileri Sahıh'in ravileridir.

 

 

 

18549- Enes, Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurduğunu nakleder: "Biri abid, diğeri ise günahlara dalmış iki kişi beraber bir çöl yolculuğuna çıktılar. Abid olan susuzluktan yere düşüp kendinden geçti. Yanında içinde bir miktar su olan arkadaşı kendisine bakmaya başladı ve şöyle dedi: ‘‘Vallahi! Bu salih kul yanımda su olduğu halde susuzluktan ölürse Allah'tan hiçbir hayır elde edemem. Eğer suyumu ona içirirsem; ben ölürüm.’‘ Adam Allah'a tevekkül edip arkadaşının üzerine sudan serpti ve kalanını da içirdi ve kalkıp çölü aştılar. "

Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle devam etti: "Kıyamet günü günahkar olan kişi hesap için durdurulur ve Cehenneme atılması emredilir. Melekler onu götürürken abid olan o kişiyi görür ve: ‘‘Ey falan! Beni tanımadın mı?’‘ der. Abide: ‘‘Sen kimsin?’‘ diye sorunca, adam: ‘‘Ben, çölü geçtiğimiz gün ben seni kendi nefsime tercih eden kişiyim’‘ der. Abid: ‘‘Evet seni tanıyorum’‘ deyip; meleklere: ‘‘Bekleyiniz’‘ der. Melekler dururlar ve abid Rabbinin huzuruna gelip durarak şöyle dua eder: ''Ya Rabbi! Bunun bana yaptığı iyiliği ve nasıl beni kendi nefsine tercih ettiğini biliyorsun. Ya Rabbi! Onu bana bağışla.'' Yüce Allah: ‘‘O senindir’‘ buyurur." Abid gelip arkadaşının elini tutar ve onu Cennete sokar."

 

*Ebu Ya'la rivayet etti. Ebu Zilal el-Kasmeli dışındaki ravileri Sahıh'in ravileridir. Onu da ibn Hibban ve başkaları güvenilir bulmuş; birden çok kişi de zayıf olduğunu söylemiştir.

 

 

 

18550- Enes, Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurduğunu bildiriyor: "Cehhet ahalisinden bir kişi Cehennem ahalisine zuhur eder. Cehennem ahalisinden bir kişi ona: ‘‘Ey falan! Beni tanımadın mı?’‘ diye seslenir. Cennetlik olan: ‘‘Vallahi seni tanımadım. Vay senin haline; sen kimsin?’‘ der. Cehennemlik olan: ‘‘Ben, dünyadayken sana rastlamıştım ve benden su istemiştin de ben sana su vermiştim. Bununla Rabbin katında bana şefaatçi ol’‘ der. Cennetlik olan Rabbinin huzuruna girer ve der ki: ‘‘Ya Rabbi! Cehennemliklere doğru bakmıştım. Oranın halkından biri kalkıp: "Ey Falan! Beni hatırlıyor musun?" diye sordu. Ben, "Hayır, vallahi hatırlayamadım sen kimsin?" dedim. O: "Hani dünyadayken bana uğramıştın ve benden su istemiştin ben de sana vermiştim ya, işte o benim. Rabbinden benim için şefaat dile" dedi. Ya Rabbi! Bana şefaat hakkı ver de ona şefaat edeyim’‘."

Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle devam etti: "Allah; onu Cehennemdeki kişiye şefaatçi kıldı ve onu ateşten çıkardı."

 

*Ebu Ya'la rivayet etti. Ravilerden Ali b. Ebi Sara metruktur.

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

(Anne Babadan Önce Vefat) Eden İki çocuğun Şefaati