|
MECMAU ZEVAİD |
MENKIBELER |
ANA SAYFA
Kur’an Hadis Sözlük Biyografi
Duasının Kabul Olması
14851- Amir (yani Şa'bi)
der ki: Sa'd b. Ebi Vakkas'a: "Duan ne zaman kabul edilmeye başladı?"
diye sorulunca şu karşılığı verdi: "Bedir günü Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi
ve Sellem) önünde ok atıyordum. Oku yaya koyup şöyle diyordum: ‘‘Allahım!
Ayaklarını sars (kaydır!) Kalplerine korku sal! Onlara şöyle yap, böyle yap ...
‘‘ Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ise (bu sırada): "Allahımf
Sa'd'ın duasını kabul et" diyordu.
*Taberani rivayet etti. Senedi hasendir. Uhud savaşında bin
tane ok a-ttığı daha önce geçmişti.
14852- Sa'd der ki:
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), beni dua ederken duydu ve:
"Allahımf Sana dua ettiği zaman duasını kabul et" buyurdu.
*Bezzar rivayet etti. Ravileri Sahih'in ravileridir. Gelecek
bölümde ibn Abbas'ın hadisi gelecektir.
14853- Said b.
el-Müseyyeb anlatıyor: Zeyra isimli bir cariye, üzerinde yeni bir gömlekle Sa'd'ın
huzuruna çıktı. Rüzgar (elbiseyi savurup) açtı. Ömer, kırbaçla cariyeye vurmak
istedi. Sa'd ona mani olmak isteyince, (Ömer) kırbaç la ona vurdu. Sa'd, Ömer'e
beddua etmeye başladı. Hz. Ömer kırbacı ona vererek "Kısas uygula (sen de
bana vur)!" dedi. Sa'd ise Ömer'i bağışladı.
*Taberani rivayet etti. Ravileri güvenilirdir.
14854- Kays (yani İbn
Ebi Hlzım) anlatıyor: İbn Mes'ud'un Sa'd'da alacağı vardı. İbn Mes'ud ona:
"Sende olan malımı bana ver" dedi. Sa'd, ona: "Yazıklar olsun
sana! Senin malından bana ne?" karşılığını verdi. (İbn Mes'ud) "Sende
olan malımı bana ver" deyince Sa'd, ona: "Vallahi ben, sana benden
bir kötülüğün ulaşacağını görüyorum. Sen İbn Mes'ud ve Beni Huzeyl'den bir
köleden başka bir şey misin ki?" diye çıkıştı.
(İbn Mes'ud da) ona:
"Evet vallahi! Ben İbn Mes'ud'um. Sen de Hamne'nin oğlusun" diye
karşılık verince Haşim b. Utbe onlara: " Siz, Resulullah'ın (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) ashabısınız. İnsanlar size bakıyor" dedi.
Sa'd elinde olan bir
çubuğu yere fırlatıp ellerini kaldırarak: "Ey Göklerin Rabbi
Allahım!" deyince İbn Mes'ud ona: "Söz söyle! Lanet etme!" dedi.
(Bunun üzerine Sa'd) sustu. Sonra: "Vallahi, eğer Allah'tan korkmasaydım,
sana isabet etmesinden şaşmayacak bir beddua ederdim" dedi.
*Taberani rivayet etti. Ravileri Esed b. Musa dışında
Sahih'in ravileridir. O da güvenilir ve emindir.
14855- Amir b. Sa'd
anlatıyor: Sa'd yürürken, Ali, Talha ve Zübeyr'e söven bir adama rastladı. Sa'd
adama: "Kendileri hakkında ancak Allah'ın takdir ettiğinin isabet ettiği
kişilere sövüyorsun. Vallahi, ya onlara sövmekten vazgeçersin ya da senin için
Allah'a dua ederim" diye çıkıştı.
(Adam) dedi ki:
"Sanki peygambermiş gibi beni korkutuyor." Sa'd dedi ki:
"Allahım! Bu adam, senin takdir ettiğin şeyin kendilerine isabet ettiği
kişilere sövüyor. Onu, bugün helak et!" Dişi bir deve geldi, insanlar
deveye yol açtılar, deve adamı (altına alarak) çiğnedi. Bunun üzerine halkın,
Sa'd'ın peşinden giderek: "Allah, senin duanı kabul etti ey Ebu
İshak!" dediğini gördüm.
*Taberani rivayet etti. Ravileri Sahih'in ravileridir.
14856- Kabısa b. Cabir
el-Esedı der ki: Kadisiye günü, amcamız oğlu olan birisi şu şiiri okudu:
"Allah zaferini gönderdi, fark etmedin mi? Sa 'd da Kadisiye kapısına
yapışmıştı. Ağıtlar söyledik, nice kadın dul kaldı, Sa 'd'ın hanımlarıysa dul
kalmamıştı.’’
Bu söz Sa'd'ın kulağına
gidince: "Allahım! Onun dilini ve elini benden kes" dedi. Bir ok
gelip ağzına isabet etti. Konuşamaz oldu. Sonra savaşta eli koptu. Sa'd dedi
ki: "Beni bir kapının üzerine koyup taşıyın." Onu taşıyıp çıkardılar.
Sonra sırtını açtı, sırtında çıbanlar vardı. Halka (savaşa katılamamasının)
özrünü bildirdi. Onu mazur gördüler. Sa'd'ın duası hedefini şaşırmazdı.
14857- Bir rivayette:
"Allah yardımını indirene kadar savaşırdı" ifadesi geçmektedir.
Ayrıca adamın eli
kesildi ve öldürüldü.
*Taberani iki isnadla rivayet etti. Birinin ravileri
güvenilirdir.
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan: