MECMAU ZEVAİD

NAMAZ

ANA SAYFA Kur’an Hadis Sözlük Biyografi

Şükür Secdesi

3714. Abdurrahman b. Avf bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bir gün çıkıp ardiyesine doğru yöneldi. İçeri girip kıbleye doğru dönerek secdeye kapandı. Secdeyi uzattı. O kadar ki -aziz ve celil olanAllah ruhunu kabzetti sandık. Ona doğru yaklaştım. O anda başını kaldırarak: "Kim 07" dedi. Ben: "Abdurrahman" dedim. "Ne istiyorsun?" diye sordu. "Ya Resulallah! Bir secdeye kapandın ki Allah ruhunu aldı diye endişe ettik" dedim. Buyurdu ki: "Cebrail bana gelerek beni müjdeledi. Dedi ki: -Aziz ve celil olan- Allah buyuruyor ki: ‘‘Kim sana salat getirirse, ben de ona salat getiririm. Kim sana selam okursa, ben de ona selam okurum''. Bu yüzden Allah'a şükür için secdeye kapandım."

*Hadisi Ahmed b. Hanbel rivayet etmiş olup ravileri güvenilir kimselerdir.

3715. Huzeyfe b. el-Yeman anlatıyor: Bir gün Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) gözlerden ırak oldu. Dışarı çıkmadı. O kadar ki, artık çıkmayacak sandık. Sonra dışarı çıkınca öyle bir secde etti ki, ruhunun alındığını sandık. Sonra secdeden başını kaldırdığında şöyle buyurdu:

"Aziz ve celil olan- Rabbim ümmetim hakkında ‘‘Onlara ne yapayım?’‘ diye benimle istişare etti. Ben de: ‘‘Ey Rabbim! Dilediğini (yap) onlar senin yarattıkların ve kullarındır’‘ dedim. Sonra benimle ikinci kez istişare etti. Yine aynısını söyledim. Bunun üzerine buyurdu ki: ‘‘Ey Muhammed! Ben ümmetin hakkında seni üzmeyeceğim’‘" .....

*Ben derim ki: Hadisin tamamı, inşallah, ya Peygamberlik Alametleri ya da Ümmetin faziletine dair menkıbeler bölümünde gelecektir.

Hadisi bu şekliyle Ahmed b. Hanbel rivayet etmiş olup ravilerinden ibn Lehl'a hakkında tenkit vardır.

3716. Cabir'in bildirdiğine göre Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur: "Bir adam bir insan kafatasına rastladı ve kendi kendine konuşarak secdeye kapandı. Kendisine: ‘‘Başını kaldır. Sen sensin, ben de benim’‘ denildi. "

*Hadisi Bezzar rivayet etmiş olup ravileri güvenilir kimselerdir.

3717. Ömer b. el-Hattab anlatıyor: Bir gün Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) dışarı çıktı. Ömer b. el-Hattab peşinden kimsenin gitmediğini görünce endişeye kapılıp peşinden gitti, ona deriden bir ibrik götürdü. Hz. Peygamber'i (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bir havuz (şerabe) kenarında secde ederken buldu. Arkasında biraz uzağında durdu. Sonra Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) başını kaldırarak şöyle buyurdu:

"İyi yaptın, Ömer. Beni secde ederken bulup uzakta durdun. Zira Cebrail bana gelerek dedi ki: ‘‘Ümmetinden kim sana bir saliH okursa, Allah ona on salat eyler ve mertebesini on derece yükseltir’‘."

*Hadisi Taberani, el-Mu'cemu'l-evsat ve el-Mu'cemu's-sağıy'de rivayet etmiş olup ravileri Sahıh'in ravileridir. Bunun tek istisnası Taberanl'nin hocası Muhammed b. Abdurrahım b. Buceyr el-Mısrı'dir ki kendisini zikredeni görmedim.

3718. Ebu Katade bildiriyor: Bir gün Muaz b. Cebel Resulullah'ı (Sallallahu aleyhi ve Sellem) aramaya çıktı, fakat bulamadı. Sonra onu evlerinde aradı. Yine bulamadı. Sonra sokak sokak peşine düşüp ara dı. Neticede (Peygamber'in) Sevab dağında olduğu söylendi. Bunun üzerine yola düşüp Sevab dağına çıktı. Sağa sola baktı. Sonra onu, halkın Fetih mescidine geçiş yolu edindikleri mağarada buldu. Muaz diyor ki:

Baktım ki secde halinde. Dağın tepesinden indim. Hala secdede idi. Başını secdeden kaldırmadı, ta ki kötü şeyler düşünmeye başladım. Vefat ettiğini sandım. O sırada başını kaldırdı ve başını kaldırınca "Ya Resulallah! Senin hakkında kötü şeyler düşünmeye başlamıştım, ruhunun alındığını sanmıştım" dedim. Bunun üzerine buyurdu ki:

"Cebrail buraya gelerek dedi ki: -Aziz ve Celil- Allah sana selam söylüyor ve buyuruyor ki: ‘‘Ümmetine ne yapmamı istersin?’‘ Ben de: ‘‘Allah bilir’‘ dedim. Gitti, sonra tekrar gelerek Allah sana buyuruyor ki: ‘‘Ümmetin hakkında seni üzmeyeceğim’‘. Bunun üzerine secdeye kapandım. Zira kişiyi Aziz ve celil olan- Allah'a en çok yaklaştıran ibadet secdedir."

*Hadisi Taberani, el-Mu'cemu'l-evsat ve el-Mu'cemu's-sağır'de rivayet etmiş olup ravilerinden Müzeyne'nin azatlısı ishak b. ibrahım el-Medinı'yi Ebu Zür'a ve başkaları zayıf olarak değerlendirmişlerdir.

3719. Muaz b. Cebel bildiriyor: Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yanına vardım. Baktım ki namaza durmuş kılıyor. Sabaha kadar kıyam halinde namazına devam etti. Sonra öyle bir secde etti ki ruhu alındı sandım. Derken bana bakıp: "Muaz gördün mü?" dedi. Ben: "Ya Resulallah! Senin secde ettiğini gördüm ve secdede ruhunun alındığını sandım" dedim. "Bunu niçin yaptığımı biliyor musun?" diye sordu. Ben: " Allah ve Resulü daha iyi bilir" deyince şöyle buyurdu:

"Ben, Rabbimin benim için yazdığı namazı kıldım. Bu sırada bana Rabbim geldi ve sonunda bana: ‘‘Ümmetine ne yapayım?’‘ diye sordu. ‘‘Ey Rabbim! Sen daha iyi bilirsin’‘ dedim. Bunu bana üç dört kez sordu. Sonunda ‘‘Ümmetine ne yapayım?’‘ buyurdu. Ben yine: ‘‘Ey Rabbim! Sen daha iyi bilirsin’‘ deyince: ‘‘Ümmetin hakkında seni üzmeyeceğim’‘ buyurdu. Ben de Rabbim için secdeye kapandım. Rabbim şükre layıktır ve (kendisine) şükredenleri sever."

*Hadisi Taberani', el-Mu'cemu'l-kebir'de Haccac b. Osman es-Sekseki kanalıyla Muaz'dan rivayet etmiştir ki bu zat Muaz'a yetişmemiştir. Kendisini ibn Hibban tebe-i tabiin neslinde zikretmiştir. Ayrıca hadis Bakıyye tarikiyle olup hadisi "an-an" sıygasıyla nakletmiştir.

3720. Abdurrahman b. Ebi Bekr bildiriyor: Allah Resulü'nü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ziyarete gittim. Baktım ki vahiy alıyor. Vahiy süreci geçince, Aişe'ye: "Bana hırkamı ver" dedi. Sonra çıkıp Mescid'e girdi. Baktım Mescid'de bir topluluk var, başka kimse yoktur. Topluluğun bir yanına geçip oturdum. Müzekkir (hatırlatıcı, Hz. Peygamber) hatırlatmasını tamamlayınca, Tenzilü's-Secde suresini okuyup (secdeye gitti ve) secdeyi o kadar uzattı ki iki mil uzaklıktaki bir kimse bile gelip ona yetişirdi. Halk onun bu secdesini kulaktan kulağa duydu. Öyle ki Mescid insanlarla doldu ve onları almaz oldu. Bunun üzerine Aişe ailesine birini göndererek "Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yanına gelin. Onda, daha evvel görmediğim bir hal gördüm" diye haber gönderdi. Bu esnada Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) başını kaldırdı. Ebu Bekir: "Ya Resulallah! Secdeyi uzattınız (niçin)?" diye sordu. O da şöyle buyurdu:

"Ümmetin hakkında bana lütfettiği nimet için Rabbime şükür secdesi ettim.

Ümmetimden yetmiş bin kişi hesapsız cennete girecektir." Ebu Bekir: "Ya Resulallah! Senin ümmetin bundan daha çok ve daha fazlasına layık. Sayılarını artırmasını dile" deyince "İki ya da üç kat daha fazla" buyurdu. Bunun üzerine Ömer: "Ya Resulallah! Ümmetini bağışlattın!!" dedi.

*Hadisi Taberani, el-Mu'cemu'l-kebır'de rivayet etmiş olup ravilerinden Musa b.

Ubeyde er-Rabezi zayıftır.

Ben derim ki: Hadisin başka bir tariki daha var ki, inşallah Yeniden Dirilme bölümünde gelecektir.

3721. Cerir'in bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Cahiliye dönemi puthanelerinden yalnızca Zü'l-Halasa'nın evi kaldı. Allah ve Resulü için kim gönüllü olarak bu işi bitirir?" diye sordu. Cerir "Ben" dedi Onunla birlikte, hepsi de Ahmes boyuna mensup gönüllü yedi kişi daha çıktı. Kavim sabah ancak atların yeleleriyle uyandılar. Gönüllüler (öldürdüklerini) öldürdüler, put evini yaktılar. Sonra Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) müjdeyi yazarak kendisine, evden sadece cılız bir deve veya uyuz bir deve görüntüsü kaldığım bildirdiler. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) secdeye kapandı ve sonra: "Allahım! Ahmes boyunun atlarına ve adamlarına bereket ihsan eyle" diye dua etti.

*Ben derim ki: Hadis, secde kısmı olmaksızın Sahih'de de benzer ifadelerle muhtasar olarak geçmiştir.

Hadisi Taberanl, el-Mu'cemu'l-kebir'de rivayet etmiş olup ravilerinden Hasan b.

Umare'yi Şu'be ve kalabalık bir grup zayıf görmüşlerdir. Amr b. Ali ise "Dürüst olmakla beraber hata edip yanılırdı" demiştir.

3722. Ebu Musa bildiriyor: Bir gün Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile beraberdim ve onun şükür secdesine kapandığım gördüm. Sonra "Şükür secdesi ettim" buyurdu.

*Hadisi Taberani, el-Mu'cemu'l-kebir'de rivayet etmiş olup ravilerinden Harice b.

Mus'ab'ı Yahya b. Main, Buhari ve bir grup bilgin zayıf görürken Ali b. Yahya güvenilir kabul etmiştir. ibn Hibban da es-Sikat'ta zikretmiştir.

3723. İbn Ömer'den nakledildiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) felçli bir adama rastlayınca hemen bineğinden inip (şükür için) secde etti. Aym adama Ebu Bekir de rastlamış, o da inip secde etmiştir. Sonra Ömer de rastlamış ve o da inip secde etmiştir.

*Hadisi Taberanl, el-Mu'cemu'l-evsat'ta rivayet etmiş olup ravilerinden Abdülazız b.

Ubeydillah zayıftır.

3724. Cabir b. Abdillah'dan nakledildiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yaratılışı değişmiş bir adam görünce secde ederdi. Maymun görünce secde ederdi. Uykusundan kalkınca Allah'a secde ederdi.

*Hadisi Taberani, el-Mu'cemu'l-evsat'ta rivayet etmiş olup ravilerinden Yusuf b.

Muhammed b. el-Münkedir'i Ebu Zür'a güvenilir kabul ederken bir grup bilgin zayıf görmüştür.

3725. Arfece'den nakledildiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) felçli bir adam gördü ve secde etti. Ebu Bekir'e bir fetih haberi geldi ve secde etti. Ömer'e bir fetih haberi geldi; o da secde etti.

*Hadisi Taberani, el-Mu'cemu'l-evsat'ta rivayet etmiş olup ravilerinden Muhammed b. Abdillah el-Fehmı'den, Mis'ar'dan başkası rivayette bulunmamıştır,

3726. Esma binti Ebi Bekir es-Sıddik'ın bildirdiğine göre İbnü'z-Zübeyr öldürüldüğü zaman, Esma'nın yanında kendisine bir çanta içinde Hz. Peygamber'in (Sallallahu aleyhi ve Sellem) verdiği bir şey varmış. Aranmasını söylemiş ve bulunca da (şükür) secde(si) etmiş.

*Hadisi Taberani, el-Mu'cemu'l-kebir'de rivayet etmiş olup senedi hasendir.

Bununla beraber ravilerinden bir kısmı hakkında tenkit vardır.

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

Sabreden Çilekeş ve Şükreden Dertsiz Hakkında