|
METALİBU’L-ALİYE İBN HACER el-Askalani |
CİHAD |
|
45- İkram ve İkramdan Arta Kalan Kısmın Hükmü |
1996. Asim b. Kuleyb der
ki: Babam bana İbn Abbas'ın şöyle dediğini nakletti: Ömer b. el-Hattab namazını
kıldıktan sonra insanların dertlerini dinlemek üzere mescitte oturdu. Kimin bir
ihtiyacı varsa onunla oturur, konuşurdu. Kimsenin söyleyecek bir ihtiyacı yoksa
kalkar giderdi. Bir ara Hz. Ömer bu uygulamayı terk etti. İbn Abbas der ki:
Bunun üzerine kapısına gelip: "Ey Yerfe! Halifenin bir rahatsızlığı mı
var?" diye sordum. O da: Onun herhangi bir rahatsızlığı yok" dedi ve
içeri girip oturdum. Daha sonra Yerfe çıkıp şöyle dedi: "Ey İbn Abbas,
kalkın!" Biz de kalkıp Ömer'in olduğu yere gittik. Bir de baktık ki, üst
üste yığılmış ve aralarına hurma lifi konmuş yiyecekler! Hz. Ömer dedi ki:
"Medine halkı içerisinde en kalabalık ailelerden birisi olan sizin
aileleriniz, şu yemeği alıp aranızda bölüştürün, artan birşey olursa geri
getirin." Osman çöküp diz üstü oturdu. Ben de diz üstü çöküp şöyle dedim:
"Şayet eksik kalırsa tamamlayacak mısın?" Bunun üzerine Ömer:
"Amma da gözü açsın, doğrusu beklenir senden! Muhammed ve ashabı kıtlık
zamanlarında hayvanların deri parçalarını kaynatıp yediklerinde bu nimetler
Allah Teala katında yok muydu?" dedi. Ben şu karşılığı verdim: "Evet,
Allah'a yemin olsun ki, bu nimetler Muhammed yaşarken de Allah Teala katında
vardı. Ancak bu fetihler O'nun zamanında gerçekleşseydi, senin yaptığından
farklı bir şey yapardı." Bu sözüm üzerine Ömer hiddetlendi ve: "Ne
yapardı, söyler misin?" dedi. Ben de: "O zaman yer ve yedirirdi"
dedim. Bu sözüm üzerine Hz. Ömer'in gözleri doldu ve vücudu titreyecek derecede
ağladı. Daha sonra şöyle dedi: "Bu sorumluluktan ne borçlu, ne de alacaklı
olarak, yüzümün akıyla kurtulsam keşke!"
Tahric bilgisi:
(el-Humeydi ve İbn Ebi Ömer)
Ömer b. el-Hattab'ın
faziletine dair bölümde bunlarla ilgili başka şeyler de zikredilecektir.
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan: