|
ŞEMS 6 |
وَالْأَرْضِ
وَمَا
طَحَاهَا |
6. Yere ve onu
döşeyene;
Döşenmesine,
anlamındadır. Onu -az önce zikrettiğimiz gibi- döşeyen kimseye, yani onu yayan
kimseye, anlamında olduğu da söylenmiştir. Genel olarak müfessirler bu lafzı
böylece açıklamıştır. Bu da: "Onu döşedi" ile benzer bir anlam ihtiva
eder.
el-Hasen, Mücahid ve
başkaları da: (...) ile (...) aynı anlamdadır ki; "her taraftan onu
yaydı" demektir. "Yaymak" demek olup, fiil: (...) ile (...)
şekillerinde kullanılır. (Yani son harfinin "vav" ya da "ye"
oluşuna göre kullanılır.) Ebu Amr'dan nakledildiğine göre; "Yatıp,
uzandım" demektir. İbn Abbas'tan burada bu lafzın "onu taksim
etti" diye açıkladığı nakledilmiştir, onu yarattı anlamına geldiği de
söylenmiştir. Şair de şöyle demiştir: "Cezime kendisini kimin yarattığını
bilemez O pek yüksek Arş'ın üzerinde de kimin olduğunu."
el-Maverdı dedi ki:
Ondan (yerden) çıkan bitkiler, pınarlar ve hazineler anlamında olması ihtimali
de vardır. Çünkü bütün bunlar, üzerinde yaratılmış olan varlıklar için hayat sebebidir.
Arapların yemin ederken bazen (...) diye yemin ettikleri nakledilmiştir. Bu da:
"Hayır pek yüksek parıldayan ve yukarıdaki ay hakkı için" demektir.
Ebu Amr dedi ki: Adam yerde yürüyüp gittiği vakit; (...) denilir. "Nereye
gittiğini bilemiyorum" ve: "Hatırından herbir şey geçti"
denilir. Alkame de şöyle demiştir: "Neşeli bir kalb, güzeller arasında
alıp gitti seni Fakat gençlikten azıcık sonra, saçların ağarmaya başladığı bir
zamanda."
SONRAKİ SAYFA İÇİN AŞAĞIDAKİ LİNK’E
TIKLAYIN