|
EN’AM 78 |
فَلَمَّا
رَأَى
الشَّمْسَ
بَازِغَةً
قَالَ
هَـذَا
رَبِّي
هَـذَا أَكْبَرُ
فَلَمَّا
أَفَلَتْ
قَالَ يَا
قَوْمِ إِنِّي
بَرِيءٌ
مِّمَّا
تُشْرِكُونَ |
78. Sonra güneşi
doğarken görünce: "Rabbim bu olmalıdır. Çünkü bu daha büyük" demişti.
O da batınca: "Ey kavmim, ben sizin ortak koştuğunuz şeylerden tamamen
uzağım" demişti.
Yüce Allah'ın:
"Sonra güneşi doğarken görünce" buyruğundaki "doğarken"
anlamına gelen (...) kelimesi hal olarak nasb edilmiştir. Çünkü gözün görüşü
ile onun böyle olduğunu görmüştü. Doğuş hakkında; (...) fiili kullanıldığı
gibi, batış hakkında da; (...) fiili kullanılır. Bu buyrukta; "Bu"
işaret zamiri müzekkerdir. Halbuki; "O da batınca" buyruğundan da
anlaşıldığı gibi "güneş" müennesdir. (Buna dair) şöyle bir açıklama
yapılmıştır: Güneşin müennesliği onun şanını yüceltmek için ve onun büyüklüğü
dolayısıyladır. Bu da arapların bir adam hakkında; "İleri derecede neseb
bilgini ve büyük bir alim adam," demelerine benzer.
"Rabbim bu"
demesi ise, (...): Rabbim, bu doğan olmalıdır, anlamında olduğu içindir.
el-Kisai ve el-Ahfeş bu açıklamayı yapmıştır. Başkaları ise bunun ışık anlamında
olduğunu söylemişlerdir. Ebu'l-Hasen Ali b. Süleyman ise: Bu, kişi anlamındadır
demiştir. Nitekim şair el-A'şa şöyle demiştir: (Bunlar da az önce geçen işaret
zamirinin müzekker oluşu ile ilgili açıklamalardır) .
"Kalkıp kabri
başında ona ağladı: Senden sonra benim kimim var ey Amir? Yurtta beni garip bir
kişi olarak bıraktın Zaten yardımcısı olmayan zelil düşmüştüm (diyerek)."
SONRAKİ SAYFA İÇİN AŞAĞIDAKİ LİNK’E
TIKLAYIN