|
AL-İ İMRAN 47 |
قَالَتْ
رَبِّ
أَنَّى
يَكُونُ لِي
وَلَدٌ وَلَمْ
يَمْسَسْنِي
بَشَرٌ
قَالَ
كَذَلِكِ اللّهُ
يَخْلُقُ
مَا يَشَاءُ
إِذَا قَضَى
أَمْراً
فَإِنَّمَا
يَقُولُ
لَهُ كُن
فَيَكُونُ |
47. Meryem dedi ki:
"Rabbim bana bir beşer dokunmamışken benim nasıl çocuğum olabilir?"
Dedi ki: "Öyledir, Allah dilediğini yaratır. O birşeyin olmasını dilerse
ona "Ol" der; o da oluverir."
Yüce Allah'ın:
"Dedi ki: Rabbim ... " Efendim, demektir. O bununla Hz. Cebrail'e
hitap etmektedir. Çünkü Hz. Cebrail, ona insan suretinde görününce: Ben, senin
Rabbinin sana tertemiz bir evlat bağışlaması için gönderdiği elçisiyim,
demişti. Hz. Meryem, onun bu sözlerini işitince, hangi yolla çocuk sahibi
olacağını sordu ve dedi ki: Bana hiçbir beşer dokunmamışken benim nasıl çocuğum
olur? Yani nikah yoluyla kimse bana dokunmamışken. Kendi adıyla anılan sürede
ise: 've ben ahlaksız bir kadın da değilim. "(Meryem, 20) dediği
nakledilmektedir. Bunu ise te'kid olmak üzere zikretmişti. Çünkü onun:
"Bana bir beşer dokunmamışken" şeklindeki sözleri helal yolla olanı
da haram yolla olanı da kapsamaktadır. Demek istiyor ki: Yüce Allah'ın
yaratmakta uyguladığı adeti, çocuğun ya nikah veya ahlaksızlık yoluyla dünyaya
gelmesidir.
Şöyle de açıklanmıştır:
O herhangi bir şeyi Allah'ın kudretinin dışında görmüş değildir. Fakat bu
çocuğun nasıl olacağını öğrenmek istemişti. Bu çocuk ileride evleneceği
kocasından mı olacak; yoksa doğrudan Allah'ın yaratmasıyla mı var edilecek?
Rivayet edildiğine göre Hz. Cebrail kendisine: "Öyledir, Allah dilediğini
yaratır" ile "Öyle, fakat Rabbin, bu benim için pek kolaydır. Nitekim
sen daha evvel birşey değilken seni yarattım; buyurdu" (Meryem, 9)
deyince; gömleğinin yakasına ve yenine üfledi. Bu açıklamayı İbn Cüreyc
yapmıştır.
İbn Abbas da der ki: Hz.
Cebrail parmağı ile gömleğinin yenini tuttu ve ona üfledi. Anında Hz. İsa'ya
gebe kaldı. Yine -yüce Allah'ın izniyle onun adıyla anılan sürede açıklanacağı
üzere- başka açıklamalar da yapılmıştı.
Kimisi de şöyle der: Hz.
Cebrail'in üflemesi onun rahmine vardı ve öylelikle hamile kaldı. Kimisi de
şöyle cevap verir: Hz. İsa Hz. Cebrail'in üflemesinden yaratılmış olamaz. Çünkü
o takdirde bu çocuğun bir kısmı melekten bir kısmı insandan olur. Fakat bunun
sebebi de şudur: Yüce Allah Hz. Adem'i yaratıp onun zürriyetinden mısak alınca,
suyun bir bölümü babaların sülblerinde bir bölümü de annelerin rahminde vardı.
İki su bir araya geldiği vakit çocuk olur. Yüce Allah bu iki türlü suyu Hz.
Meryem'de bir arada yaratmıştı. Onun bir bölümünü rahminde bir bölümünü de
sulbünde. Hz. Cebrail sulbüne, şehveti harekete gelsin diye üfledi. Çünkü
kadının şehveti harekete gelmedikçe hamile kalmaz. Hz. Cebrail'in üflemesiyle
şehveti harekete gelince; sulbünde bulunan su, rahmine düştü. Böylelikle her
iki su birbirine karıştı ve bundan dolayı da hamile kaldı. İşte Yüce Allah'ın:
"O birşeyin olmasını dilerse" yani herhangi bir varlığı yaratmak
isterse "ona: 'Ol' der o da oluverir" buyruğunda anlatılan budur.
Buna dair açıklamalar Bakara Süresi'nde (117. ayet 2. başlıkta) yeterince
yapılmış bulunmaktadır.
SONRAKİ SAYFA İÇİN AŞAĞIDAKİ LİNK’E
TIKLAYIN