HAKİM el-Müstedrek

MA’RİFETU’S-SAHABE

2193- Nebi (s.a.v.)'in Huneyn Gününde Çakıltaşı Atması ve Kafirlerin Bozguna Uğraması Mucizesi

5469- ... Bize İbn Vehb bildirdi, bana Yunus, ez-Zühri’den haber verdi. Bana Kesir b. el-Abbas b. Abdulmuttalib (r.a) tahdis etti. el-Abbas dedi ki: Huneyn günü Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile birlikte bulundum. Ben ve Ebu Süfyan b. elHaris b. Abdulmuttalib, Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın yanında durduk, ondan aynImadık. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kendisine Ferve b. Muame el-Cüzami'nin hediye etmiş olduğu beyaz katın üzerinde idi. Müslümanlarla kafirler karşılaştıkları vakit Müslümanlar arkalarını dönüp kaçtılar. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) da katırını kafirler üzerine sürmeye başladı. Abbas dedi ki: Ben de Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın katırının yularını tutmuş, hızlanmamasını istediğimden ötürü onu dizginlemeye çalışıyordum. Ebu Süfyan da Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın özengisini yakalamıştı. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Ey Abbas, ey Semura (selvi) ağacının (altında bey'at eden bey'at) sahipleri diye seslen" buyurdu. Ben de onlara (bu şekilde) seslendim. (Abbas) dedi ki: Allah'a yemin ederim ki onlar benim sesimi duyarken geri dönüşleri ineklerin çocuklarına doğru yönelmelerini andırıyordu. Hepsi de buyur buyur diyordu. (Abbas devamla) dedi ki: Onlarla kafirler birbirleriyle savaştılar. Ensar arasında birbirlerini çağırmaları ise: Ey ensar topluluğu, ey ensar topluluğu şeklinde idi. Daha sonra bu çağrı ey el-Haris b. Hazreç oğulları sınırı ile sınırlandırıldı. Bu sebeple: Ey el- Haris b. el- Hazrec oğulları, ey el-Haris b. Hazreç oğulları demeye başladılar. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) katırı üzerinde kendisini yükseğe kaldırırcasına onların savaşmalarını seyretti. Bu sefer Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "İşte bu tandırın kızıştığı (savaş alevinin alabildiğine yükseldiği) bir zamandır buyurdu. (Abbas devamla) dedi ki: Sonra Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) birkaç çakıl taşı aldı ve onları kafirlerin yüzüne doğru attıktan sonra:

"Muhammed'in Rabbine yemin olsun ki bozguna uğrayıp yenildiler" buyurdu. Ben de gidip baktığım vakit savaş benim gördüğüm kadarıyla kendi hali üzere devam ediyordu ama Allah'a yemin ederim ki Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) onlara çakıl taşlarını atması ile birlikte onların gayret ve çabalarının oldukça zayıf olduğunu ve artık bütün işlerinin arkalarını dönüp kaçmaktan ibaret olduğunu gördüm.

Bu Buhari ve Müslim'in şartına göre sahih olmakla birlikte bunu tahriç etmemişlerdir.

Diğer Tahric: Müslim, 1775; İmam Ahmed, Müsned, i, 207; İbn Hişam, II, 444; Abdurrezzak, Musannef, 974ı. Hadis ile ilgili değerlendirmesinde Hakim yanıimıştır çünkü hadis Müslim'de harfi harfine vardır.

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

2194- Abbas Kureyş'in En Açık Ellisidir