HAKİM el-Müstedrek

MA’RİFETU’S-SAHABE

2161- Abdurrahman b. Avf'ın Ruhunun Alınmasından Sonra Tekrar Geri Dönmesi

5392- ... Bize Şuayb, ez-Zühri’den bildirdi. Bana İbrahim b. Abdurrahman b. Avf'ın tahdis ettiğine göre Abdurrahman b. Avf'ın hastalığı esnasında bir baygınlık geldi. Bu baygınlıkla ruhumu teslim etmiş olduğumu zannettiler. Hatta onun yanından kalkıp onu bir elbise ile örttüler. Onun hanım ı Ukbe kızı Um Külsum da mescide çıkarak kendisine emrolunduğu üzere sabır ve namaz ile (Allah'tan) yardım dilemeye gitti. Bir süre bu şekilde kaldılar. Abdurrahman hala baygın idi. Sonra ayıldı. İlk söylediği söz Allahu Ekber demek oldu. Evdekiler de, onların yakınlarında bulunanlar da tekbir getirdi. Sonra onlara: Ben az önce bayıldım mı dedi, onlar evet dediler. Abdurrahman: Doğru söylediniz deyip, şöyle devam etti: Baygınlığım esnasında iki adam beni aldı. Onlardan birisi oldukça haşin ve kaba idi. Bana haydi yürü, seni aziz ve alim olanın huzuru önünde muhakeme edeceğiz. (Yüce Allah) onu geri götürünüz çünkü o Allah'ın kendilerine annderinin karnında iken mutluluğu ve mağfireti yazıp takdir etmiş olduğu kimselerdendir. Daha onun çocukları Allah'ın dileyeceği zamana kadar ondan yararlanacaklar buyurdu. Bundan sonra bir ay daha yaşadı sonra vefat etti. Allah ondan razı olsun. O yıl da haccı (emirliğini) Osman (r.a) yerine getirdi.

5393- * ... Bize Salih b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avf, Abdurrahman b. Avf’dan şöyle dediğini bildirdi: Umeyye b. Halefbenimle daha önce yazışmış olduğum Abd-u Amr adı ile yazış dedi.

5394- * ... Bize İbrahim b. Sa'd babasından tahdis etti. O dedesinden şöyle dediğini nakletti: Ben Abdurrahman b. Avf öldüğünde Sa'd b. Malik'i: Vay bizim dağımız derken dinledim.

Diğer Tahric: İbn Sa'd, III, 135 bu yoldan; el-Pes evi, el-Marife ve't-Tarih, r, 213, 222

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

2162- Abdurrahman b. Avf'ın Hilyesi (Nitelikleri)