HAKİM

el-Müstedrek

MA’RİFETU’S-SAHABE

 

2064- Esed Oğullarının Şiarı (Parolası): "Ya Mebrur" idi.

 

5181- * ... Bize Abdullah b. Cafer el-Mahremi, Abdulvahid b. Ebi Avn ed-Devsi’den tahdis etti. O et-Tufayl b. Amr (r.a)’dan şöyle dediğini nakletti: Biz ey Allah'ın Rasulü bizi sağ cenahına yerleştir ve bizim parolamız da "ya mebrur" olsun dedik. O da dediğimizi yaptı. Bu sebepten ötürü bütün Esedlilerin şiarı bugüne kadar hep ya mebrur olmuştur.

 

Şayet mürsel değilse senedi sahih olmakla birlikte Buhari ve Müslim bunu tahriç etmemişlerdir. Ömer b. et-Tufayl b. Amr Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'a yetişmiş bulunmaktadır.

459 Vakıdi böyle zikretmiş olmakla birlikte onun erken dönemde Müslüman olduğunu kabul edenlerin kanaatleri aleyhine İbn Sad, ıv, 64'te naklettiği rivayet ile Buhari, Tarih, VI, 446'da has en bir senetle et-Tufayl'ın kendisinden şöyle dediğine dair rivayet aleyhlerine delildir: Ben Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın hayatından sekiz yıla yetiştim ve Uhud gazvesi yılında dünyaya geldim. Ayrıca bk. el-İsabe, II, 225. Onun Müslim, 1275; Ebu Davud, 1879; İbn Mace, 2949; İmam Ahmed, Müsned, V, 454 ve başka kaynaklarda tahriç edilmiş ondan gelen hadise göre Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ı elindeki bir baston ile rüknü (Hacer-i Esved'i) istilam ederken kendisi henüz bir çocukken görmüştür. İşte bu İbn Hacer'in tercih ettiği kanaati ve Vakidi'nin zikrettiği rivayeti reddetmektedir. Çünkü eğer Mekke'de iken Müslüman olmuş olsaydı bu hadisenin veda haccında olduğu sırada gençlik yaşına hatta erkeklik yaşına gelmiş olmasını gerektirmektedir.

 

 

 

5182- *Bize Ebu Abdullah el-Asbahani tahdis etti, bize el-Hasen tahdis etti, bize el-Huseyn tahdis etti. Bize Muhammed b. Ömer tahdis edip dedi ki: Amr b. et-Tufayl b. Amr b. Tarifb. el-As b. Salebe el-Ezdi'dir. Babası et-Tufayl b. Amr Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile birlikte vefat edinceye kadar kalmıştır. Araplar irtidad edince kendisi cihada çıktı. Müslümanlar Tulayha'nın işini ve bütün Necid topraklarının işini bitirdikten sonra da Müslümanlarla birlikte beraberinde oğlu Amr b. et-Tufayl da bulunduğu halde Yemame'ye gitti. Amr b. et-Tufayl de (onlarla birlikte) çıktı ve yaralandı, eli koptu. Sonra da iyileşti ve eli de sağlığına kavuştu. Ömer b. el-Hattab (r.a)'ın yanında bulunduğu bir sırada bir yemek getirildi. Kendisi yemekten bir kenara çekilince, Ömer: Ne oldu sana elinden dolayı mı bir tarafa çekildin deyince, o evet dedi. Ömer:

Hayır, Allah'a yemin ederim ki elini ona daldırmadıkça bu yemeğin tadına bakmayacağım. Allah'a yemin olsun ki buradakiler arasında kendisinden bir parçası cennette bulunan senden başka bir kimse yoktur dedi. Sonra Ömer (r.a) zamanında Yermuk savaşı senesinde Müslümanlarla birlikte o da çıktı ve şehit olarak öldürüldü. -Allah ondan razı olsun-

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

2065- Sad el-Kari (r.a)'a Dair