HAKİM el-Müstedrek

MA’RİFETU’S-SAHABE

1813- Muhammed b. Mesleme'yi Savunmak

4662- *Muhammed b. Mesleme el- Ensari'nin bey'attan uzak kalması olayına gelince, bunu bize Ali b. İsa el-Biri tahdis etti ... Salim b. Salih b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avf’dan, o babasından, o Muhammed b. Lebid’den, o Muhammed b. Mesleme’den şöyle dediğini nakletti: Ey Allah'ın Rasulü! Namaz kılanlar ihtilafa düşecek olurlarsa nasıl davranayım? dedim. O şöyle buyurdu: "Kılıcınla Harre'ye (Medine'nin kara taşlığına) çıkarsın ve kılıcını o taşa çalarsın. Sonra da ya ömrünü nihayete erdirecek bir ölüm yahutta günahkar bir el sana uzanıncaya kadar evine gidersin."

Diğer Tahric: İbn Mace, 3962'de buna yakın olarak; İmam Ahmed, Müsned, III, 493; Taberani, Kebir, XIX, 517; Evsat, 425; Aynı şekilde Mecmau'l-Bahreyn'de Muhammed b. Mesleme’den değişik yollardan rivayet edildiği belirtilmektedir. Hadis hasendir. Ayrıca bk. Mecmau'z-Zevaid, I, 307, VIII, 165 vd.

4663- ... Bana Muhammed b. Mesleme el-Ensari'nin çocuklarından olan Süleyman b. Muhammed, Sa'd b. Zeyd b. Sa'd el-Eşheri'den tahdis ettiğine göre o Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'a Necran'da (Necran malı) bir kılıç hediye etmişti. Muhammed b. Mesleme onun yanına gelince bu kılıcı ona verdi ve şöyle dedi: "Bununla Allah yolunda cihad et. İnsanların boyunları ihtilaf edecek olursa bunu taşa çal sonra evine gir. Seni günahkar bir el öldürünceye yahut ilahi kader olan ölüm sana gelinceye kadar bir kenara bırakılıp, ordan kımıldamayan bir örtü ol'''

Hakim dedi ki: İşte bu ve bu kabilden sebeplerden ötürü gerek Ali (r.a) ile birlikte gerek ona karşı savaşanlarla birlikte bulunmayıp, ayrı kalanların ayrı kalmasına sebep olmuştur.

4664- *". Bize Ebu Musa -yani İsrail b. Musa- tahdis edip dedi ki: el-Hasan'ı şöyle derken dinledim: Talha ve ez-Zubeyr Basra'ya geldi. İnsanlar onlara: Gelmenize sebep nedir? dediler. Onlar: Osman'ın kanını istiyoruz dediler. el-Hasen dedi ki: Fesubhanallah! O insanların akılları yok muydu ki Allah'a yemin olsun Osman'ı sizden başkası öldürmedi? diyorlar. (Ebu Musa devamla) dedi ki: Ali Kufe'ye geldiğinde o insanların akılları başlarında değildi. Bu sebeple de: Eyadam Allah'a yemin olsun ki hiç şüphesiz biz senden emin değiliz diyorlardı.

Senedi sahihtir.

4665- ... Bize Yahya b. Main, Hişam b. Yusuf’dan tahdis etti. O Abdullah b. Mus'ab’dan şöyle dediğini nakletti: Bana Musa b. Ukbe haber verip dedi ki: Alkame b. Vakkas el-Leysi dedi ki: Talha, ez-Zubeyr ve Osman'ın kanını istemek amacıyla Aişe (Allah hepsinden razı olsun) çıktığında Aişe etrafındaki topluluğun hatibi idi. Onlar da ona tabi idiler. Zatu Irk denilen yerde beraberlerinde bulunanları teftiş ettiklerinde Urve b. ez-Zubeyr ile Ebu Bekr b. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişam'ın yaşlarını küçük bulduklarından onları geri çevirdiler. (Alkame) dedi ki: Talha'yı gördüm -ki en çok tenha yerlerde yalnız başına oturmayı severdi- sakalı göğsüne değiyordu. (Başını önüne eğmişti.) (Alkame) dedi ki: Ben ona: Ey Muhammed'in babası ben senin en çok tenha yerlerde oturmayı sevdiğini ve (başını önüne eğerek) sakalının göğsüne değdiğini görüyorum. Şayet bu işten hoşlanmıyorsan bırak onu bu işe seni kimse zorlamıyor. Bana şöyle dedi: Ey Alkame b. Vakkas beni kınama. Dün biz bizim dışımızdakilere karşı tek bir el idik. İşte bugün biri diğerinin üzerine yürüyen demirden iki dağ haline geldik.

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

1814- Yönetimlerinin Başına Bir Kadını Getiren Bir Toplum Asla iflah Olmaz