HAKİM el-Müstedrek

MA’RİFETU’S-SAHABE

1811- Sa'd b. Ebi Vakkas'ın Tutumunu Savunmak

4659- " Sa'd b. Ebi Vakkas'ın savaştan uzak duruşu ile ilgili olarak zikredilenlere gelince, bunu bize Ebu Zekeriya Yahya b. Muhammed el-Anberi tahdis etti. .. Bize Müslim el-Mülai, Hayseme b. Abdurrahman’dan şöyle dediğini nakletti: Ben Sa'd b. Malik'i -kendisine bir adam: Ali senin kendisi ile savaşa katılmaktan geri kaldığın için sana dil uzatıyor demesi üzerine- Sad'ı şöyle derken dinledim: Allah'a yemin ederim ki o benim bir görüşümdü ve benim o görüşüm hatalı çıktı. Ali b. Ebi Talib'e üç husus verilmiş bulunuyor ki onlardan bir tanesinin bana verilmiş olmasını dahi dünyadan ve dünyadaki her şeyden daha çok severim. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona Gadrihum günü Allah'a hamd-u sena ettikten sonra şöyle demişti: "Sizler benim müminlere en yakın dost (veli) olduğumu biliyor musunuz?" buyurdu. Biz evet deyince, şöyle devam etti:

"Allah'ım ben kimin mevlası (dostu) isem, Ali de onun dostudur. (Allah'ım) onu dost edineni sen de dost edin, ona düşmanlık edene sen de düşmanlık et." Hayber günü gözlerindeki rahatsızlık dolayısıyla göremiyor bir halde getirilmişti. Ey Allah'ın Rasulü benim gözlerimde rahatsızlık var dedi. Allah Rasulü gözlerine tükürdü, ona dua etti ve öldürülünceye kadar bir daha gözlerinden rahatsız olmadı ve Hayber'de ona fetih (zafer) nasip oldu. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) amcası Abbas'ı ve başkalarını mescitten dışarıya çıkartmıştı. Bunun üzerine Abbas kendisine: Bizler senin amcaların ve yakın akrabaların olduğumuz halde bizi çıkartıyorsun da Ali'yi mi bırakıyorsun? demiş. Allah Rasulü ona şu cevabı vermişti: "Hayır, sizi çıkartıp onu bırakmış değilim. Aksine Allah sizi dışarı çıkart(mam)ı (emretti) ve onu bıraktı."

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

1812- Ebu Mesud ve Ebu Musa'nın (Savaştan) Uzak Durmalarının Savunulması