HAKİM

el-Müstedrek

MA’RİFETU’S-SAHABE

 

2484- Huvaytıb b. Abduluzza'nın islam'a Girmesi

 

6138- *İbn Ömer dedi ki: Bana İbrahim b. Cafer b. Mahmud da babasından haber verdi. Ayrıca bana Ebu Bekr b. Abdullah b. Ebi Sebre, Musa b. Ukbe’den tahdis etti. O el-Münzir b. Cehm’den şöyle dediğini nakletti:

Huvaytıb b. Abduluzza dedi ki: Mekke'nin fethedildiği sene Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Mekke'ye girince oldukça korktum. Evimden dışarı çıktım ve aile halkımı güven altında olacakları değişik yerlere dağıttım. Avf'ın bahçesine gittim ve orada kaldım. Derken Ebu Zerr el-Gıfari'yi karşımda buldum. Benimle onun arasında bir dostluk vardı. Dostluk ise ebediyen koruyucudur ama onu görünce ondan kaçtım. Ey Ebu Muhammed dedi, ben buyur dedim. Neyin var dedi. Korku, dedim. Senin için korku yoktur, sen aziz ve celil olan Allah'ın emanı ile güvenlik altındasın dedi. Ben de onun yanına döndüm, ona selam verdim. O: Evine git, dedi. Ben: Evime gitmeme imkan var mı? Allah'a yemin olsun ki birilerinin karşı ma çıkıp beni öldürmeden canlı bir şekilde evime varacağımı zannetmiyorum ya da birisi evde üzerime gelir ve beni öldürür. Aile ferderim de değişik yerlerdedir. Ebu Zerr şöyle dedi: Aile halkını bir yere topla, ben de seninle birlikte evine kadar geleceğim. Benimle birlikte eve kadar geldi ve şöyle seslenmeye başladı: Şüphesiz ki Huvayt(ıb) eman altındadır. Kimse onu rahatsız etmesin. Sonra Ebu Zerr, Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın huzuruna giderek ona durumu haber verdi. Allah Rasulü: "Öldürülmelerini emrettiklerim dışında insanların tümüne em an verilmemiş miydi?" buyurdu.

(Huvaytıb) dedi ki: Böylelikle ben güven altında olduğumdan yana rahatladım ve ailemin fertlerini evlerine geri getirdim. Ebu Zerr de yanıma gelip, bana şöyle dedi: Ey Ebu Muhammed ne zamana kadar ve nereye kadar? Her alanda geride bırakıldın. Çok büyük hayrı elinden kaçırdın ama geriye daha çok miktarda hayır vardır. Haydi Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın yanına git, müslüman ol, selamet bulursun. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ise insanların en iyisi, akrabalık bağlarını en çok gözeten, insanların kusurları en çok affedip bağışlayanıdır. Onun şerefi, senin şerefin, onun izzeti (güç ve kuvveti) senin izzetindir. (Huvaytıb devamla) dedi ki: Ona şu cevabı verdim: İşte ben seninle birlikte çıkıp onun yanına geleceğim. Onunla beraber çıktım ve Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın Batha'da huzuruna vardım. Yanımda Ebu Bekir ve Ömer (r.a.) vardı. Başı ucunda durdum ve Ebu Zerr'e: Ona selam verileceği vakit ne söylenir dedim. O: es-Selamu aleyke eyyuhennebiyyu ve rahmetullahi ve berekatuh de dedi. Ben de o sözleri söyledim. Allah Rasulü: "Sana da selam olsun ey Huvaytılı" buyurdu. Ben eşhedu en la ilahe illallah ve enneke Rasulullah dedim. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Seni hidayete erdiren Allah'a hamdolsun" buyurdu. (Huvaytıb devamla) dedi ki: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) benim Müslüman oluşuma çokça sevindi, benden bir miktar mal borç istedi, ben de ona kırk bin dirhem borç verdim. Onunla birlikte Huneyn'e ve Taif'e katıldım. Bana Huneyn ganimetlerinden yüz deve verdi.

 

 

6139- *İbn Ömer (el-Vakidi) dedi ki: Bana Abdurrahman b. Ebi'z-Zinad da babasından şöyle dediğini tahdis etti: Huvaytıb b. Abdiluzza Mekke'deki evini Muaviye'ye kırk bin dinara sattı. Ona: Ey Ebu Muhammed kırk bin dinara ha denilince şu cevabı verdi: Beş aile ferdi bulunan bir adam için kırk bin dinar nedir ki?

Abdurrahman b. Ebi'z-Zinad dedi ki: O gün için Huvaytıb'a her ay yiyecek ihtiyacı veriliyordu. Bundan sonra Huvaytıb Medine'ye gelip orada konakladı. Onun 'Mushaf sahipleri’denilen yerde el-Balat mevkiinde de bir evi vardır. (Abdurrahman) dedi ki: Huvaytıb b. Abduluzza Medine'de 54 yılında vefat etti. Vefat ettiğinde 120 yaşında idi.

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

2485- Yezid b. Şecera er-Rehavi (r.a)'ın Menkıbeleri