HAKİM el-Müstedrek |
MA’RİFETU’S-SAHABE |
2484- Huvaytıb b. Abduluzza'nın islam'a Girmesi |
6138- *İbn Ömer dedi ki:
Bana İbrahim b. Cafer b. Mahmud da babasından haber verdi. Ayrıca bana Ebu Bekr
b. Abdullah b. Ebi Sebre, Musa b. Ukbe’den tahdis etti. O el-Münzir b. Cehm’den
şöyle dediğini nakletti:
Huvaytıb b. Abduluzza
dedi ki: Mekke'nin fethedildiği sene Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
Mekke'ye girince oldukça korktum. Evimden dışarı çıktım ve aile halkımı güven
altında olacakları değişik yerlere dağıttım. Avf'ın bahçesine gittim ve orada
kaldım. Derken Ebu Zerr el-Gıfari'yi karşımda buldum. Benimle onun arasında bir
dostluk vardı. Dostluk ise ebediyen koruyucudur ama onu görünce ondan kaçtım.
Ey Ebu Muhammed dedi, ben buyur dedim. Neyin var dedi. Korku, dedim. Senin için
korku yoktur, sen aziz ve celil olan Allah'ın emanı ile güvenlik altındasın
dedi. Ben de onun yanına döndüm, ona selam verdim. O: Evine git, dedi. Ben:
Evime gitmeme imkan var mı? Allah'a yemin olsun ki birilerinin karşı ma çıkıp
beni öldürmeden canlı bir şekilde evime varacağımı zannetmiyorum ya da birisi
evde üzerime gelir ve beni öldürür. Aile ferderim de değişik yerlerdedir. Ebu
Zerr şöyle dedi: Aile halkını bir yere topla, ben de seninle birlikte evine
kadar geleceğim. Benimle birlikte eve kadar geldi ve şöyle seslenmeye başladı:
Şüphesiz ki Huvayt(ıb) eman altındadır. Kimse onu rahatsız etmesin. Sonra Ebu
Zerr, Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın huzuruna giderek ona durumu
haber verdi. Allah Rasulü: "Öldürülmelerini emrettiklerim dışında
insanların tümüne em an verilmemiş miydi?" buyurdu.
(Huvaytıb) dedi ki:
Böylelikle ben güven altında olduğumdan yana rahatladım ve ailemin fertlerini
evlerine geri getirdim. Ebu Zerr de yanıma gelip, bana şöyle dedi: Ey Ebu
Muhammed ne zamana kadar ve nereye kadar? Her alanda geride bırakıldın. Çok
büyük hayrı elinden kaçırdın ama geriye daha çok miktarda hayır vardır. Haydi
Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın yanına git, müslüman ol, selamet
bulursun. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ise insanların en iyisi,
akrabalık bağlarını en çok gözeten, insanların kusurları en çok affedip
bağışlayanıdır. Onun şerefi, senin şerefin, onun izzeti (güç ve kuvveti) senin
izzetindir. (Huvaytıb devamla) dedi ki: Ona şu cevabı verdim: İşte ben seninle
birlikte çıkıp onun yanına geleceğim. Onunla beraber çıktım ve Rasulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın Batha'da huzuruna vardım. Yanımda Ebu Bekir ve
Ömer (r.a.) vardı. Başı ucunda durdum ve Ebu Zerr'e: Ona selam verileceği vakit
ne söylenir dedim. O: es-Selamu aleyke eyyuhennebiyyu ve rahmetullahi ve
berekatuh de dedi. Ben de o sözleri söyledim. Allah Rasulü: "Sana da selam
olsun ey Huvaytılı" buyurdu. Ben eşhedu en la ilahe illallah ve enneke
Rasulullah dedim. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
"Seni hidayete erdiren Allah'a hamdolsun" buyurdu. (Huvaytıb devamla)
dedi ki: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) benim Müslüman oluşuma çokça
sevindi, benden bir miktar mal borç istedi, ben de ona kırk bin dirhem borç
verdim. Onunla birlikte Huneyn'e ve Taif'e katıldım. Bana Huneyn
ganimetlerinden yüz deve verdi.
6139- *İbn Ömer
(el-Vakidi) dedi ki: Bana Abdurrahman b. Ebi'z-Zinad da babasından şöyle
dediğini tahdis etti: Huvaytıb b. Abdiluzza Mekke'deki evini Muaviye'ye kırk
bin dinara sattı. Ona: Ey Ebu Muhammed kırk bin dinara ha denilince şu cevabı
verdi: Beş aile ferdi bulunan bir adam için kırk bin dinar nedir ki?
Abdurrahman b.
Ebi'z-Zinad dedi ki: O gün için Huvaytıb'a her ay yiyecek ihtiyacı veriliyordu.
Bundan sonra Huvaytıb Medine'ye gelip orada konakladı. Onun 'Mushaf
sahipleri’denilen yerde el-Balat mevkiinde de bir evi vardır. (Abdurrahman)
dedi ki: Huvaytıb b. Abduluzza Medine'de 54 yılında vefat etti. Vefat ettiğinde
120 yaşında idi.
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan:
2485- Yezid b.
Şecera er-Rehavi (r.a)'ın Menkıbeleri