HAKİM el-Müstedrek |
MA’RİFETU’S-SAHABE |
2342- Mal Sevgisinin Verilmesi |
5826- * ... Bize Ahmed
b. Habbab tahdis etti. Bize İsa b. Yunus, Said b. Osman es-Seluli'den tahdis
etti. O Asım b. Ebi'l-Beddah b. Asım b. Adiyy'den, o babasından, o dedesinden
şöyle dediğini nakletti: Kardeşimle birlikte Huneyn'de yapılan oklardan yüz ok
satın aldık. Buna dair haber Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ulaştı ve şöyle
buyurdu: "Ey Asım saldırgan iki kurt sahipleri tarafından başıboş bırakılan
kolaylıkla avlanabilecek haldeki avlanan koyunlara verdikleri zarar hiçbir
şekilde mal sevgisinin ve şan şeref olma arzusunun sebep olduğu fesattan daha
ileri değildir."
Hadis Asım'ın
Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)’dan rivayeti olarak meşhurdur, o da;
Diğer Tahric:
Taberani, Kebir, XVII, 459;
5827- Ebu'l-Abbas
Muhammed b. Yakub'un bize tahdis ettiğidir: Bize Muhammed b. Abdullah b.
Abdulhakem tahdis etti. Bize İbn Vehb'in bildirdiğine göre Malik kendisine
Abdullah b. Ebi Bekr b. Muhammed b. Amr b. Hazm’dan tahdis etti. Onun
babasından rivayet ettiğine göre Ebu'l- Beddah b. Asım b. Adiyy babasından şunu
nakletmiştir: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) deve çobanlarına
(Mina'da) geceleme hususunda ruhsat vermiştir. Kurban bayramı birinci günü taş
attıktan sonra ertesi günü de taş atıp sonra da nefr (Mina’dan ayrılma) günü
taş atabileceklerini (buyurdu).
Senedi sahih olup
Malik b. Enes bunun ceyyid olduğunu söylerken bu hadis hakkında (ki
değerlendirmesinde) başkalarının ayağı kaymıştır. Buhari ve Müslim de bunu
tahriç etmemişlerdir.
Diğer Tahric: İmam
Ahmed, Müsned, V, 407; İmam Malik, Muvatta, r, 284; Tirmizi, 961; Ebu Davud,
1959, 1960; Nesai, V, 273; İbn Mace, 3036, 3037; Taberani, Kebir, XVII, 453;
İbnu'l-Carud, elMünteka, 477; İbn Hibban, Sahih, ıoı5; Hakim, Müstedrek, l,
478'de (1802 numaralı hadis olarak) geçmiş bulunmaktadır. Sahih bir hadistir.
5828- Ebu'l-Abbas
Muhammed b. Yakub'u şöyle derken dinledim: Ben el-Abbas b. Muhammed ed-Duri'yi
şöyle derken dinledim: Yahya b. Main'i, Ebu'l- Beddah b. Asım b. Adiyy’den
gelen hadiste şöyle derken dinledim: Onu Malik b. Enes, Abdullah b. Ebi
Bekr’den rivayetle nakletti. O babasından, o Ebu'l-Beddah b. Asım b. Adiyy'den,
o babasından rivayet ettiğine göre Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
çobanlara bir gün taş atıp, bir gün atmamalarına dair ruhsat verdi. Yahya dedi
ki: Bu bir hatadır. Malik ancak şöyle demiştir: Yahya dedi ki: Süfyan bize bu
hadisi tahdis ettiği vakit şöyle derdi: Bu hadiste benim kaçırdığım (tespit
edemediğim) bir şeyler vardır.
Hakim dedi ki:
Ebu'l-Beddah b. Asım b. Adiyy babasından isnad ile (şunu) rivayet etmiştir:
5829- *Bunu bize Fakih
Ebu Bekr İsmail b. Muhammed Rey'de tahdis etti. Bize Ebu Hatim er-Razi tahdis
etti. Bize Muhammed b. Aiz ed-Dımaşki tahdis etti, bize el-Velid b. Müslim,
Abdullah b. Yezid'den tahdis etti. O Ebu'lBeddah b. Asım b. Adiyy’den, o
babasından şöyle dediğini nakletti: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
rebiu'l-evvel ayı 12. gününe rastlayan pazartesi günü Medine'ye geldi ve
Medine'de on yıl kaldı.
Diğer Tahric:
Taberani, Kebir, XVII, 457'de el-Velid b. Müslim'den, o Abdullah b. Mürşid'den,
o Ebu'l-Beddah'tan ... böylece rivayet etmiştir. Matbu nüshada bu şekildedir.
Heysemi, Mecmau'z-Zevaid, VI, 63'te: Ravileri sikadır demektedir. Derim ki:
el-Velid b. Müslim tedlis yapan birisidir ve burada an lafzını kullanarak
rivayette bulunmuştur. (Dolayısıyla tedlis yapmış görünmektedir.)
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan:
2343- Nebi
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in Vahiy Katibi Zeyd b. Sabit'in Menkıbeleri