HAKİM el-Müstedrek |
MA’RİFETU’S-SAHABE |
2291- Ammar ile Halid b. el-Velid'in Tartışması
Nebi (s.a.v.)'nin Hüküm Vermesi ve: "Ammar'a Buğz Edene, Allah da Buğz Eder" Buyurması |
5724- * ... Muhammed b. Şeddad’dan, o Abdurrahman b. Yezid’den, o el-Eşter'den şöyle
dediğini nakletti: Halid b. el-Velid'i
şöyle derken dinledim: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) beni
bir seriyye ile göndermişti. Beraberimde Ammar b. Yasir de vardı. Bir
takım kimseleri esir aldık. Aralarında İslam'ı kabul etmiş bir ev halkı da
vardı. Ammar: Şüphesiz ki bunlar tevhide
inanmışlardır dedi. Ben onun dediğine kulak asmadım. Bu sebeple sair insanların
başına gelen onlara da isabet etti. (Halid devamla)
dedi ki: Bunun üzerine Ammar beni tehdit etmeye
başladı. Eğer Rasulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) ile karşılaşacak olursam ona haber
vereceğim (diyordu). Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'nin yanına varıp ona
haber verdi. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'nin kendisine destek
vermediğini görünce gözlerinden yaş akarak dönüp gitti. (Halid)
dedi ki: Allah Rasulü beni çağırdı ve şöyle buyurdu:
"Ey Halid Ammar'a
sövme çünkü Ammar'a sövene Allah da söver, Ammar'a buğzedene Allah da buğzeder. Ammar'ı basit ve
akılsız gören kimseyi Allah da basit ve akılsız görür." Halid şöyle dedi: Ey Allah'ın Rasulü
benim için Allah'tan mağfiret dile. Allah'a yemin olsun ki onun dediğini kabul
etmemi engelleyen tek sebep benim onu küçümsemem olmuştur. (Devamla) Halid dedi ki: (Bu sebeple) benim için o gün Ammar b. Yasir'in küçümseyişinden
daha çok beni korkutan bir şey yoktur.
Senedi sahih olmakla
birlikte Buhari ve Müslim bunu tahriç
etmemişlerdir. Bunu bu şekilde Mesud b. Sa'd el-Cufi ile Muhammed b. Fudayl b. Gazavan da el-Hasan b. Ubeydullah en - Nehai’den rivayet
etmişlerdir.
Diğer Tahric: Nesai, Fedailu's-Sahabe, 164; Taberani,
Kebir, 3830, 3831, 3832. 3835; İmam Ahmed. Müsned. ı. 89; İbn
Hibban, Sahih, 7081; Heysemi.
Mecmau'z-Zevaid, IX, 293 ravileri Sahih 'in ravileridir
diyerek.
5725- *Mesud b. Sa'd 'ın rivayet ettiği hadisi bize Ali b. Abdurrahman
b. İsa ed-Dihkan Kufe'de
haber verdi. Bize el-Husyen b. el-Hakem el-Cizi tahdis etti, bize Ebu Gassan Malik b. İsmail tahdis
etti, bize Mesud b. Sa'd tahdis etti. Hadisin Muhammed b. Fudayl
yoluyla gelen rivayetini de bize Muhammed b. el-Müemmel
b. el-Hasen haber verdi. Bize el-Fadl
b. Muhammed eşŞarani tahdis
etti. Bize Nuaym b. Hammad tahdis etti, bize Muhammed b. Fudayl,
el-Hasen b. Ubeydullah'tan tahdis etti. O Muhammed b. Şeddad'dan,
o Abdurrahman b. Yezid'den,
o el-Eşter'den, o Halid b.
el-Velid’den şöyle dediğini nakletti: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) beni bir gazaya göndermişti. Onları ele geçirdik. Ammar b. Yasir: Bunlar tevhidi
getirmek suretiyle bize karşı kendilerini korumuş oldular dedi. Ben onun sözüne
iltifat etmedim deyip hadisi buna yakın olarak zikretti.
Hakim dedi ki: Daha önce Ebu Davud'u Şube’den, onun Seleme b. Kuheyl'den,
onun Muhammed b. Abdurrahman b. Yezid'den,
onun babasından, onun el-Eşter'den diye naklettiği
hadisinin Ebu Davud'un müfred rivayetlerinden olduğunu belirtmiş idim. Bunun Amr b. Merzuk'un Şube’den diye
rivayet ettiği bir hadis olarak buldu(m).
5726- *Bunu bize
adaletli Ali b. Hamşaz tahdis
etti, bize Kadı İsmail b. İshak tahdis etti, bize Amr b. Merzuk tahdis
etti, bize Şube bildirdi. Bana Seleme b. Kuheyl,
Muhammed b. Abdurrahman b. Yezid'den
haber verdi. O babasından, o el-Eşter'den, o Halid b. el-Velid’den şöyle
dediğini nakletti: Benimle Ammar b. Yasir arasında bir sözlü tartışma meydana gelmişti. Bundan
dolayı ben onu Rasulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem)'a şikayet
etmiştim. Rasulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) ise şöyle buyurdu: "Ey Halid kim Ammar'a ağır söz
söylemeye kalkışırsa Allah da ona ağır söz söyler, kim Ammar'a
düşmanlık ederse Allah da ona düşmanlık eder, kim Ammar'ı
küçük görecek olursa Allah da onu küçük düşürür."
Bunu el-Avvam b. Havşeb, Seleme b. Kuheyl'den rivayet etmiş ve senedinde Şube'ye muhalefet
etmiştir. Çünkü o Seleme’den, o Alkame’den,
o Halid b. el-Velid diye
rivayette bulunmuştur:
5727- *Bunu bize Ebu'l-Abbas Muhammed b. Ahmed el-Mahbubi Merv'de haber verdi. Bize
Said b. Mesud tahdis etti, bize Yezid b. Harun tahdis etti, bize el-Avvam b. Havşeb tahdis etti. Bana Seleme
b. Kuheyl, Alkame’den tahdis etti. O Halid b. el-Velid’den şöyle dediğini nakletti: Benimle Ammar b. Yasir arasında bir sözlü
tartışma olmuştu. Ben de ona ağır sözler söylemiştim. Ammar
gidip beni Nebi (s. ara şikayet etti. Halid de gelip ona şikayette
bulundu. Ona ağır sözler söylemeye başladı ve ağır sözlerini arttırmaktan başka
bir şey yapmıyordu. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ise susuyardu. Derken Ammar ağladı ve: Ey Allah'ın Rasulü
bunu görmüyor musun? dedi. (Halid)
dedi ki: Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) başını kaldırdı ve şöyle buyurdu: "Ammar'a düşmanlık edene Allah da düşmanlık eder, Ammar'a buğz edene Ammar da buğz eder," Halid dedi ki: Dışarı çıktığımda Ammar'ın
benden hoşnut olmasından daha çok sevdiğim hiçbir şey kalmamıştı. Onunla
karşılaştım ve o hoşnut oldu.
el-Avvam b. Havşeb'in
rivayet ettiği bu hadis Buhari ve Müslim'in şartına
göre sahih bir hadistir. Çünkü her ikisi de el-Avvam
b. Havşeb ve Alkame
üzerinde ittifak etmişlerdir. Bununla birlikte Şube'nin hıfzı ondan daha
güçlüdür. Çünkü o Seleme b. Kuheyl'den, o Muhammed b.
Abdurrahman b. Yezid'den, o
babasından, o el-Eşter'den diye rivayette
bulunmuştur. Bununla birlikte her iki senet de sahihtir.
5728- * ... Bize Yahya
b. Seleme b. Kuheyl babasından tahdis
etti. O İmran b. Ebi'l-Cadd'den, o el-Eşter'den şöyle
dediğini nakletti: Halid b. el-Velid'e
biz soru sormaksızın söze başlayarak şöyle dedi: Rasulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın ashabından bazı kimseler ile birlikte beni gönderip
başlarına komutan tayin ettiği gün Ammar'ın halinden
daha çok benim için büyük hiçbir günüm olmamıştır. O kimseler arasında Ammar da vardı. Aralarında Müslüman bir aile halkının
bulunduğu bir kavmi esir aldı. O Müslüman aile hakkında Ammar
ve Müslümanlardan bazı kimseler benimle konuşarak onları serbest bırak dedi.
Ben: Hayır, Allah'a yemin ederim Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
onları görüp, onlara dair kanaatini belirtmedikçe bunu yapmayacağım dedim.
Bundan dolayı Ammar bana kızdı. (Medine'ye) vardığım
vakit Rasulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem)'ın
huzuruna girmek üzere izin istedim. O benden haberleri soruyor, ben de ona
anlatıyordum. Ammar (huzuruna girmek için) izin
isteyince ona izin verdi. Ammar içeri girdi ve şöyle
dedi:
Ey Allah'ın Rasulü Halid'i görmez misin o
şunu şunu yaptı dedi. Ben: Ey Allah'ın Rasulü Allah'a yemin olsun ki eğer senin meclisinde
olmasaydım Sümeyye'nin oğlu bana ağır söz söylemezdi dedim. Rasulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem):
"Ey Ammar dışarı çık" buyurdu. Ammar ağlayarak dışarı çıktı ve: Rasulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)
Halid'e karşı bana destek olmadı diyordu. Bunun
üzerine Rasulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) bana: "Neden adamın dediğini
kabul etmedin?" buyurdu. Ben:
Onun dediğini kabul
etmeyişimin tek sebebi onu küçümsememdi dedim. Bu sefer Rasulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)
kızarak şöyle buyurdu: "Şüphesiz Ammar'a buğz edene Allah da buğz eder, Ammar'a ağır söz söyleyene Allah da ağır söz söyler, Ammar'ı küçük göreni Allah da küçük düşürür." Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın huzurundan dışarı
çıktım. Ammar'ın hoşnut olmasını benim için
(Allah'tan) bağışlanma dileyinceye kadar isteyip durdum.
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan:
2292- Allah'ın
Kitabı Hangi Tarafa Dönerse Siz de Onunla Beraber Dönünüz