HAKİM

el-Müstedrek

MA’RİFETU’S-SAHABE

 

2291- Ammar ile Halid b. el-Velid'in Tartışması Nebi (s.a.v.)'nin Hüküm Vermesi ve: "Ammar'a Buğz Edene, Allah da Buğz Eder" Buyurması

 

5724- * ... Muhammed b. Şeddad’dan, o Abdurrahman b. Yezid’den, o el-Eşter'den şöyle dediğini nakletti: Halid b. el-Velid'i şöyle derken dinledim: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) beni bir seriyye ile göndermişti. Beraberimde Ammar b. Yasir de vardı. Bir takım kimseleri esir aldık. Aralarında İslam'ı kabul etmiş bir ev halkı da vardı. Ammar: Şüphesiz ki bunlar tevhide inanmışlardır dedi. Ben onun dediğine kulak asmadım. Bu sebeple sair insanların başına gelen onlara da isabet etti. (Halid devamla) dedi ki: Bunun üzerine Ammar beni tehdit etmeye başladı. Eğer Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile karşılaşacak olursam ona haber vereceğim (diyordu). Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'nin yanına varıp ona haber verdi. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'nin kendisine destek vermediğini görünce gözlerinden yaş akarak dönüp gitti. (Halid) dedi ki: Allah Rasulü beni çağırdı ve şöyle buyurdu: "Ey Halid Ammar'a sövme çünkü Ammar'a sövene Allah da söver, Ammar'a buğzedene Allah da buğzeder. Ammar'ı basit ve akılsız gören kimseyi Allah da basit ve akılsız görür." Halid şöyle dedi: Ey Allah'ın Rasulü benim için Allah'tan mağfiret dile. Allah'a yemin olsun ki onun dediğini kabul etmemi engelleyen tek sebep benim onu küçümsemem olmuştur. (Devamla) Halid dedi ki: (Bu sebeple) benim için o gün Ammar b. Yasir'in küçümseyişinden daha çok beni korkutan bir şey yoktur.

 

Senedi sahih olmakla birlikte Buhari ve Müslim bunu tahriç etmemişlerdir. Bunu bu şekilde Mesud b. Sa'd el-Cufi ile Muhammed b. Fudayl b. Gazavan da el-Hasan b. Ubeydullah en - Nehai’den rivayet etmişlerdir.

 

Diğer Tahric: Nesai, Fedailu's-Sahabe, 164; Taberani, Kebir, 3830, 3831, 3832. 3835; İmam Ahmed. Müsned. ı. 89; İbn Hibban, Sahih, 7081; Heysemi. Mecmau'z-Zevaid, IX, 293 ravileri Sahih 'in ravileridir diyerek.

 

 

 

5725- *Mesud b. Sa'd 'ın rivayet ettiği hadisi bize Ali b. Abdurrahman b. İsa ed-Dihkan Kufe'de haber verdi. Bize el-Husyen b. el-Hakem el-Cizi tahdis etti, bize Ebu Gassan Malik b. İsmail tahdis etti, bize Mesud b. Sa'd tahdis etti. Hadisin Muhammed b. Fudayl yoluyla gelen rivayetini de bize Muhammed b. el-Müemmel b. el-Hasen haber verdi. Bize el-Fadl b. Muhammed eşŞarani tahdis etti. Bize Nuaym b. Hammad tahdis etti, bize Muhammed b. Fudayl, el-Hasen b. Ubeydullah'tan tahdis etti. O Muhammed b. Şeddad'dan, o Abdurrahman b. Yezid'den, o el-Eşter'den, o Halid b. el-Velid’den şöyle dediğini nakletti: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) beni bir gazaya göndermişti. Onları ele geçirdik. Ammar b. Yasir: Bunlar tevhidi getirmek suretiyle bize karşı kendilerini korumuş oldular dedi. Ben onun sözüne iltifat etmedim deyip hadisi buna yakın olarak zikretti.

 

Hakim dedi ki: Daha önce Ebu Davud'u Şube’den, onun Seleme b. Kuheyl'den, onun Muhammed b. Abdurrahman b. Yezid'den, onun babasından, onun el-Eşter'den diye naklettiği hadisinin Ebu Davud'un müfred rivayetlerinden olduğunu belirtmiş idim. Bunun Amr b. Merzuk'un Şube’den diye rivayet ettiği bir hadis olarak buldu(m).

 

 

 

5726- *Bunu bize adaletli Ali b. Hamşaz tahdis etti, bize Kadı İsmail b. İshak tahdis etti, bize Amr b. Merzuk tahdis etti, bize Şube bildirdi. Bana Seleme b. Kuheyl, Muhammed b. Abdurrahman b. Yezid'den haber verdi. O babasından, o el-Eşter'den, o Halid b. el-Velid’den şöyle dediğini nakletti: Benimle Ammar b. Yasir arasında bir sözlü tartışma meydana gelmişti. Bundan dolayı ben onu Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'a şikayet etmiştim. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ise şöyle buyurdu: "Ey Halid kim Ammar'a ağır söz söylemeye kalkışırsa Allah da ona ağır söz söyler, kim Ammar'a düşmanlık ederse Allah da ona düşmanlık eder, kim Ammar'ı küçük görecek olursa Allah da onu küçük düşürür."

 

Bunu el-Avvam b. Havşeb, Seleme b. Kuheyl'den rivayet etmiş ve senedinde Şube'ye muhalefet etmiştir. Çünkü o Seleme’den, o Alkame’den, o Halid b. el-Velid diye rivayette bulunmuştur:

 

 

 

5727- *Bunu bize Ebu'l-Abbas Muhammed b. Ahmed el-Mahbubi Merv'de haber verdi. Bize Said b. Mesud tahdis etti, bize Yezid b. Harun tahdis etti, bize el-Avvam b. Havşeb tahdis etti. Bana Seleme b. Kuheyl, Alkame’den tahdis etti. O Halid b. el-Velid’den şöyle dediğini nakletti: Benimle Ammar b. Yasir arasında bir sözlü tartışma olmuştu. Ben de ona ağır sözler söylemiştim. Ammar gidip beni Nebi (s. ara şikayet etti. Halid de gelip ona şikayette bulundu. Ona ağır sözler söylemeye başladı ve ağır sözlerini arttırmaktan başka bir şey yapmıyordu. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ise susuyardu. Derken Ammar ağladı ve: Ey Allah'ın Rasulü bunu görmüyor musun? dedi. (Halid) dedi ki: Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) başını kaldırdı ve şöyle buyurdu: "Ammar'a düşmanlık edene Allah da düşmanlık eder, Ammar'a buğz edene Ammar da buğz eder," Halid dedi ki: Dışarı çıktığımda Ammar'ın benden hoşnut olmasından daha çok sevdiğim hiçbir şey kalmamıştı. Onunla karşılaştım ve o hoşnut oldu.

 

el-Avvam b. Havşeb'in rivayet ettiği bu hadis Buhari ve Müslim'in şartına göre sahih bir hadistir. Çünkü her ikisi de el-Avvam b. Havşeb ve Alkame üzerinde ittifak etmişlerdir. Bununla birlikte Şube'nin hıfzı ondan daha güçlüdür. Çünkü o Seleme b. Kuheyl'den, o Muhammed b. Abdurrahman b. Yezid'den, o babasından, o el-Eşter'den diye rivayette bulunmuştur. Bununla birlikte her iki senet de sahihtir.

 

 

 

5728- * ... Bize Yahya b. Seleme b. Kuheyl babasından tahdis etti. O İmran b. Ebi'l-Cadd'den, o el-Eşter'den şöyle dediğini nakletti: Halid b. el-Velid'e biz soru sormaksızın söze başlayarak şöyle dedi: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın ashabından bazı kimseler ile birlikte beni gönderip başlarına komutan tayin ettiği gün Ammar'ın halinden daha çok benim için büyük hiçbir günüm olmamıştır. O kimseler arasında Ammar da vardı. Aralarında Müslüman bir aile halkının bulunduğu bir kavmi esir aldı. O Müslüman aile hakkında Ammar ve Müslümanlardan bazı kimseler benimle konuşarak onları serbest bırak dedi. Ben: Hayır, Allah'a yemin ederim Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) onları görüp, onlara dair kanaatini belirtmedikçe bunu yapmayacağım dedim. Bundan dolayı Ammar bana kızdı. (Medine'ye) vardığım vakit Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın huzuruna girmek üzere izin istedim. O benden haberleri soruyor, ben de ona anlatıyordum. Ammar (huzuruna girmek için) izin isteyince ona izin verdi. Ammar içeri girdi ve şöyle dedi:

 

Ey Allah'ın Rasulü Halid'i görmez misin o şunu şunu yaptı dedi. Ben: Ey Allah'ın Rasulü Allah'a yemin olsun ki eğer senin meclisinde olmasaydım Sümeyye'nin oğlu bana ağır söz söylemezdi dedim. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Ey Ammar dışarı çık" buyurdu. Ammar ağlayarak dışarı çıktı ve: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Halid'e karşı bana destek olmadı diyordu. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bana: "Neden adamın dediğini kabul etmedin?" buyurdu. Ben:

 

Onun dediğini kabul etmeyişimin tek sebebi onu küçümsememdi dedim. Bu sefer Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kızarak şöyle buyurdu: "Şüphesiz Ammar'a buğz edene Allah da buğz eder, Ammar'a ağır söz söyleyene Allah da ağır söz söyler, Ammar'ı küçük göreni Allah da küçük düşürür." Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın huzurundan dışarı çıktım. Ammar'ın hoşnut olmasını benim için (Allah'tan) bağışlanma dileyinceye kadar isteyip durdum.

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

2292- Allah'ın Kitabı Hangi Tarafa Dönerse Siz de Onunla Beraber Dönünüz