HAKİM el-Müstedrek

GAZA VE SERRİYELER

1692- Cebrail (a.s)'ın Kureyza Oğullarını Sarsıntıya Uğratmak için Dihyetu'l-Kelbi Suretinde inmesi

1693- Sa'd b. Muaz'ın Kureyza Oğulları Hakkında Hüküm Vermesi

4388- * ... Bize Abdullah b. Nafi' tahdis etti, bize Abdullah b. Ömer kardeşi Ubeydullah b. Ömer'den tahdis etti. O, el-Kasım b. Muhammed'den, o Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın zevcesi Aişe (r.anha)’den rivayet ettiğine göre Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kendisinin yanında idi. Bize biz evde iken ev ehlinden bir adam selam verdi. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) korkarcasına ayağa kalktı. Ben de onun peşinden kalktım. Meğer Dihyetu'l-Kelbi imiş. Allah Rasulü: "Cebrail'dir. Bana Kureyza oğullarının üzerine gitmemi emrediyor. " O: Siz silahı bıraktınız ama biz henüz bırakmadık. Bizler Hamrau'l-Esed'e varıncaya kadar müşriklerin arkasından gittik dedi. Bu da Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Hendek'ten geri döndüğü zaman olmuştu. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) korkuya kapılmış olarak kalktı ve ashabına şöyle dedi:

"Kureyza oğullarına varıncaya kadar ikindi namazını kılmamanızı size kesin bir emir olarak veriyorum" buyurdu. Kureyza oğullarına varmadan önce güneş battı. Müslümanlardan bir grup: Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) namazı kılmamalarını kastetmemişti dediler ve namaz kıldılar. Bir diğer grup ise şöyle demişti:

Biz Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın bize kesin verdiği bir emrine muhatap olduk. Bize bir vebal olmaz dediler. Bunun üzerine bir kesim (doğru yapıp, sevap kazanacağına) inanarak ve ecrini Allah'tan umarak namaz kıldı, bir diğer kesim de (doğru yaptığına) inanarak ve Allah'tan ecrini umarak namaz kılmadı. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) da her iki kesimden herhangi birisini ayıplamadı. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) çıkıp gittiğinde kendisi ile Kureyza oğulları arasında birtakım meclislere uğradı ve: "Yanınızdan kimseler geçti mi?" buyurdu. Onlar: Yanımızdan Dihye el-Kelbi altında kalın ipekten bir kadife bulunduğu halde beyaz bir katır üzerinde geçti dediler. Allah Rasulü: "O gördüğünüz Dihye değildi, o Cebrail'di. Kureyza oğullarına onları sarsıntıya uğratmak ve kalplerine korku salmak üzere gönderildi" buyurdu. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) onları muhasara altına aldı, ashabına da kalkanları arkasına gizlenip, korunmalarını emir buyurdu. Kureyza oğullarına sözünü duyuracak şekilde: "Ey maymunların, domuzların kardeşleri!" diye seslendi. Onlar: Ya Ebe'l-Kasım! Sen hiçbir zaman kötü söz söyleyen bir kişi olmamıştın diye cevap verdiler. Allah Rasulü Sa'd b. Muaz'ın vereceği hükmÜ verinceye kadar onları mu hasara etmeye devam etti. Kureyza oğulları Sad'ın antlaşmalıları idi. Sad da haklarında savaşçılarının öldürülmesi, çocuklarının ve kadınlarının esir alınması şeklinde hüküm verdi.

Bu Buhari ve Müslim'in şartına göre sahih bir hadistir. Çünkü her ikisi de şahit rivayetlerde Abdullah b. Ömer el-Umeri'nin rivayetini delil göstermişlerdir. Bununla birlikte bu hadisi tahriç etmemişlerdir.

4389- ... Bize Hammad b. Seleme, Abdulmelik b. Umeyr’den şöyle dediğini tahdis etti: Bana Atiye el-Kurazı tahdis edip dedi ki: Kureyza gazası zamanında Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'a gösterildik. Bizden ergenlik çağına gelmiş yahutta eteğinde tüy bitmiş olan kimseler öldürüldü. Bana baktıklarında benim eteğimde tüy bitmediğini gördüklerinden bana ilişilmedi.

Bu senedi sahih bir hadis olmakla birlikte Buhari ve Müslim bunu tahriç etmemişlerdir. Hadisin Abdulmelik b. Umeyr’den gelmiş çeşitli rivayet yolları vardır ki bunlar arasında es-Sevri, Şu'be ve ez-Zuheyr de vardır.

Diğer Tahric: Ebu Davud, 4404; İbn Mace, 2541; Nesa i, VIII, 92; İbn Hibban, 4780; Hakim, Müstedrek, ll, 123 (2614 vd.) hadisin tahricinin geri kalan kısmını orada görebilirsiniz. Hadis sahihtir.

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

1694- Kureyza Oğullarından Bir Kadının Öldürülmesi