HAKİM el-Müstedrek

NEBİ VE RESULLER’İN TARİHİ

1631- Verenin Eli Üstte ki Eldir ve Geçimini Sağlamakla Yükümlü Olduğun Kimselerden Başla

4275- * ... Bize Yezid b. Ziyad b. Ebi'l-Ca'd, Cami b. Şeddad'dan tahdis etti. O Tarık b. Abdullah el - Muharibi’den şöyle dediğini nakletti: BeL satmak istediğim bir mal ile birlikte Zulmecaz pazarında Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in geçtiğini gördüm. Üzerinde kırmızı bir elbise bulunduğu halde geçti, om: şöyle derken dinledim: "Ey insanlar! Lı ilahe illallah deyiniz kurtulursunuz." Bir adam da onun peşinden gidiyor, ona taş atıp duruyordu. Topuğum: kanatmıştı. Bu arada o adam şöyle diyordu: Ey insanlar! Buna itaat etmeyin, o bir yalancıdır. Ben: Bu kimdir? dedim. Bana: Bu Abdulmuttalib oğullarından birisidir, denildi. Allah İslam'ı güçlendirip, açığa çıkınca biz de Rebeze'den bizimle birlikte bizden birisinin hanımı ile beraber çıktık. Nihayet Medine'ye yakın bir yerde konakladık. Bizler oturuyorken üzerinde iki elbise bulunan bir adam gelip bize selam verdi. Bu gelenler nereden?(dirler) dedi. Bizler Rebeze’den dedik. Beraberimizde de kırmızı tüylü bir deve vardı. Bu deveyi bana satar mısınız? dedi. Biz, evet dedik. Kaça? dedi, biz şu kadar şu kadar ölçek hurmaya dedik. O: Onu aldım dedi ve hiç de pazarlık etmedi. Devenin yularından tutup onu götürdü. Nihayet Medine bahçe duvarları arasında onu göremez olduk. Birbirimize: Adamı tanıyor musunuz? dedik. Bizden kimse onu tanımıyordu. Bu sefer birimiz diğerimizi kınamaya koyulduk, devenizi tanımadığınız kimseye veriyorsunuz, dediler. Bizimle birlikte olan kadın:

Birbirinizi kınamayınız. Bizler adamın yüzünü gördük. O sizi zarara sokacak birisi değildir. Ben onun yüzünden daha çok ondördündeki aya benzeyen bir şey görmedim. Akşam olunca bize bir adam gelerek: Allah'ın selamı, rahmet ve bereketleri üzerinize olsun. Rebeze’den gelenler siz misiniz dedi. Biz, evet dedik. Adam: Ben Rasulullah (s.arın size gönderdiği elçisiyim. O sizlere doyuncaya kadar bu hurmadan yemenizi ve hakkınızı eksiksiz alıncaya kadar ölçüp almanızı istiyor, dedi. Biz de doyana kadar hurmadan yedik ve hakkımızı tam olarak ölçüp aldık. Ertesi günü de Medine'ye gittik. Rasulullah (s.arın minber üzerinde ayakta insanlara hitap ettiğini gördük. Onu şöyle buyururken dinledim: "Verenin eli üstteki eldir. Vermeye geçimini sağlamakla yükümlü olduğun kimselerden başla. Annenden, babandan, kız kardeşinden, erkek kardeşinden, sana yakınlığına göre yakınlarından (başla.)" Sonra ensardan bir adam şöyle dedi: Ey Allah'ın Rasulü! İşte bunlar cahiliye döneminde filan kişiyi öldürmüş olan Salebe b. Yerbu oğulları, onlardan intikamımızı aL, dedi. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) da koltuk altlarının beyazını görünceye kadar ellerini kaldırdı ve şöyle dedi: "Hiçbir anne oğlu(na) karşı cinayet işlemez, hiçbir anne oğlu(na) karşı cinayet işlemez" buyurdu.

Bu senedi sahih bir hadis olmakla birlikte Buhari ve Müslim bunu tahriç etmemişlerdir.

Diğer Tahric: Nesai, VIII, 55; İbn Mace, 2670. Her birisi hadisin bir kısmını tahriç etmişlerdir. Bu iki kaynaklarda hadiste anlatılan olay bu şekilde değildir. Ayrıca bk. İbn Hibban, Sahih, 6562

4276- * ... Bize İsraiL, Osman b. el-Muğire’den tahdis etti. O Salim’den o Cabir’den şöyle dediğini nakletti: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Arafat'taki vakfe yerinde kendisini insanlara takdim ediyor ve şöyle diyordu: "Beni kendi kavminin yanına bindirip götürecek bir adam yok mu? Çünkü Kureyş benim Rabbimin kelamını tebliğ etmemi engelledi" diyordu. (Cabir) dedi ki: Hemdan oğullarından bir adam O'na gelerek: Ben, dedi. Allah Rasulü:

"Peki, senin kavminin yanında (gerektiği gibi beni) koruyacak güç var mıdır?" buyurdu. Adam evet deyince, Allah Rasulü ona: "Peki, o nerelidir?" diye sordu. Adam, Hemdandan'dır dedi. Sonra Hemdan’dan olan o adam kavminin kendisinin verdiği ahdi bozacağından korktu. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'a gelerek şöyle dedi: Kavmime gidip onlara haber vereyim sonra seninle gelecek sene karşılaşayım, dedi. Allah Rasulü: "Olur" buyurdu. Adam gitf ama ensardan olan heyet ise Receb ayında gelmiş (ve Allah Rasulünün teklifini kabul etmiş) idi.

Buhari ve Müslim'in şartına göre sahih bir hadis olmakla birlikte bunu tahriç etmemişlerdir.

Peygamber efendimizin peygamber olarak gönderilmesi bölümü burada sona ermektedir.

Diğer Tahric: Ebu Davud, 4734; Tirmizi, 2926; İbn Mace, 201. Onların anlatımları buradakinden daha kısadır. Ayrıca Beyhaki, Delailu'n-Nubuvve, Ebu Nuaym de Delailu'n-Nubuvve, 217; İbn Eb:

Şeybe, Musannef, 18431; Bk. Mecmau'z-Zevaid, VI, 35'te ravilerinin sika olduklarını söyleyip hadisin ayrıca buradakinin aynı anlatımı ile İmam Ahmed, Müsned'de rivayet etmi5 olduğunu da belirtmektedir.

4277- Bize Hafız Hakim Ebu Abdullah Muhammed b. Abdullah imla yoluyla 401 yılı şevval ayında İsra ile ilgili bölümün (hadislerini) tahdis etti. Bu bölümde senedi sahih kitaptan haberler yer almaktadır. Ben bunları tahriç etmedim çünkü miraca dair olan asıl hadisleri Buhari ve Müslim çok sayıda senetlerle tahriç etmiş bulunmaktadır.

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

1632- Delailu'n-Nübüvve (Peygamber Efendimizin Peygamberliğnin Delilleri)