HAKİM

el-Müstedrek

İTK [KÖLE AZADI]

 

1181- Efendisinden Dolayı Köle için Kısas Uygulanmaz, Bir Babaya da Oğlundan Dolayı Kısas Uygulanmaz

 

2911- * ... Bize el-Leys'in katibi Ebu Salih el-Mısri, Abdullah b. Salih el-Leys b. Sa'd'dan tahdis etti. O Ömer b. İsa el-Kuraşi -sonra el-Esedi'den-, o İbn Cureyc’den, o Ata b. Ebi Rebah'tan, o İbn Abbas (r.a)’dan şöyle dediğini nakletti: Bir cariye Ömer b. el-Hattab (r.a)'a gelerek şöyle dedi: Benim efendim beni (zina etmekle) itham etti ve fercim yanıncaya kadar beni ateşin üzerine oturttu. Bunun üzerine Ömer o cariyeye: Senin bu işi yaptığını kendisi gördü mü? dedi. Cariye hayır dedi. Ömer: Peki sen ona herhangi bir şekilde itiraf ettin mi? dedi. Cariye: Hayır, dedi. Ömer bu sefer: Onu yanıma getirin dedi. Ömer adamı görünce sordu: Sen Allah'ın azabı ile azaplandırıyorsun. Adam: Ey müminlerin emiri ben onu kendi nefsi hakkında (zina ettiğini) itham ediyorum dedi. Ömer: Bunu kendin gördün mü? diye sordu. Adam hayır deyince, sana itiraf etti mi? diye sordu. Adam: Yine hayır dedi. Ömer şöyle dedi: Nefsim elinde olana yemin ederim. Şayet Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ı: "Efendisinin yaptığından ötürü mülkiyet altındakinin (köle ve cariyenin) kısas isteği uygulanmaz. Bir babaya da çocuğundan dolayı kısas uygulanmaz" buyurduğunu işitmemiş olsaydım onun kısasını sana uygulardım dedi sonra onu öne çıkartıp ona yüz kamçı vurdu, cariyeye de şöyle dedi: Haydi git artık sen Allah rızası için hürsün. Sen Allah'ın ve Rasulünün azatlısısın. Ebu Salih dedi ki: el- Leys dedi ki: Bu gereğince amel edilen (uygulama yapılan) bir sözdür.

 

Bu senedi sahih bir hadis olmakla birlikte Buhari ve Müslim bunu tahriç etmemişlerdir .

 

Diğer Tahric: Tirmizi, 1400; İbn Mace, 2662. Yalnızca oğul ve baba lusmını zikretmişlerdir. Heysemi, Mecmau'z-Zevaid, VI, 288'de hadisi kaydederek şunları söylemektedir: Tirmizi bunun bir kısmını rivayet ettiği gibi Taberani de bunu Evsat'ta rivayet etmiştir. Senedinde Ömer b. Musa el-Kuraşi vardır. ez-Zehebi, Mizan'da Ömer'i sözkonusu etmiş ve onun bu hadisini zikretmiş fakat hakkında herhangi bir cerh ve tadil ifadesini zikretmemiştir. Geri kalan ravileri ise sikadırlar.

Derim ki: Zehebi Telhis'inde şöyle diyor: O (Ömer b. İsa) hadisi münker birisidir. Tirmizi'nin senedi ise başka bir yoldandır. Fakat onun senedinde de Haccac b. Ertae vardır ki hakkında (tenkit edici) bazı ifadeler vardır. Her iki rivayet yolu ile müşterek miktar olan: "çocuğu karşılığında babaya kısas uygulanmaz" kısmı hasen mertebesine çıkar ki özellikle de bunun ayrıca şahitleri bulunmaktadır.

[Hadis ileride 8164 numara ile gelecektir. -Çeviren -]

 

 

 

2912- * ... Bize Mis'ar, Ubeyd b. el- Hasen’den bildirdi. O İbn Ma'kil’den naklettiğine göre Havlanlılardan esir alınmış kadın ve çocuklar getirildi. Aişe'nin de İsmail soyundan gelen bir köle azad etme yükümlülüğü (adağı) vardı. Yemen’den esirler gelince, onlardan (birilerini) hürriyetine kavuşturmak istedi. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona yapmamasını söyledi. Sonra Mudar’dan -zannederim Anber oğullarından dedi- esirler geldi. Bu sefer ona (birilerini) hürriyetine kavuşturmasını emir buyurdu.

 

Şu'be de Ubeyd b. el- Hasen’den rivayetinde ona (Mis'ar'a) mutabaat etmiştir:

 

Diğer Tahric: Sahih bir hadistir. Mecmau'z-Zevaid, X, 46'da İbn Makil dışında bir grup kişiden nakletmiş bulunmaktadır.

 

 

 

2913- Bunu bize Kadı Ahmed b. Kamil b. Halefhaber verdi. Bize Ebu Kilabe tahdis etti.

Bize Ebu'l-Abbas Muhammed b. Yakub da tahdis etti, bize İbrahim b. Merzuk (Ebu Kilabe ile birlikte) tahdis edip dediler ki: Bize Vehb b. Cerir tahdis etti. Bize Şu'be, Ubeyd b. el- Hasen’den şöyle dediğini bildirdi: Abdullah b. Ma'kil'i şöyle derken dinledim: Aişe, İsmailoğullarından birisini hürriyetine kavuşturmak ile yükümlü idi. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'a Anber oğullarından esirler getirilince, Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona: "Anber oğullarından yahut Lihyan oğullarından (bir esiri) kölelikten kurtar ama Havlan oğullarından olan bir kimseyi (kölelikten) kurtarma."

 

Bu senedi sahih bir hadis olmakla birlikte Buhari ve Müslim bunu tahriç etmemişlerdir.

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

1182- Üç Kişiye Yardımcı Olmak Allah'ın Üzerindeki Bir Haktır (Allah Onlara Yardım Etmeyi Üzerine Almıştır)