HAKİM

el-Müstedrek

CİHAD

 

Cihad

 

2423- ... Bize Süfyan es-Sevri, el-A'meş'ten tahdis etti. O Müslim elBatil'den, o Said b. Cubeyr'den, o İbn Abbas (r.a)’dan şöyle dediğini nakletti: Mekkeliler Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ı çıkarınca Ebu Bekr es-Sıddık (r.a): İnna lillah ve inna ileyhi raciun. Nebilerini çıkardılar. Andolsun helak olacaklardır dedi. (İbn Abbas) dedi ki: Bunun üzerine: "Kendileri ile savaşılanlara zulme uğradıkları için (cihada) izin verildi. Allah onlara yardım etmeye elbette ki kadirdir." (el-Hac, 39) ayeti nazil oldu. İbn Abbas bunu "Üzine: izin verildi" diye okurdu. Ebu Bekr es-Sıddık dedi ki: Bunun kıtal (izni) olduğunu anladım. İbn Abbas dedi ki: Bu kıtal hakkında inen ilk ayettir.

 

Bu Buhari ve Müslim'in şartına göre sahih bir hadis olmakla birlikte bunu tahriç etmemişlerdir,

 

Diğer Tahric: Tirmizi, 3170; Nesai, vı, 2. Tirmizi hasendir demiştir. Birden çok kişi bu hadisi Süfyan’dan rivayet etmiş olmakla birlikte senedinde İbn Abbas'ı sözkonusu etmemişlerdir. Derim ki: Bunu İbn Mehdi mevsul olarak rivayet etmiş bulunmaktadır. Ondan daha sebt (sağlam) ravi kim olabilir ki? Bu rivayet de Müsned, 1865'te yer almaktadır.

 

 

 

2424- Bize el-Huseyn b. Vakid, Amr b. Dinar'dan tahdis etti. O İkrime'den, o İbn Abbas (r.a)’dan rivayet ettiğine göre Abdurrahman b. Avf ve arkadaşları Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ye gelip: Ey Allah'ın Nebisi bizler müşrik iken aziz idik (güçlü kuvvetli idik) ama iman ettikten sonra zelil düştük (güçsüz kaldık) demeleri üzerine şöyle buyurdu: "Ben affetmekle emrolundum. Bu sebeple kavm(iniz) ile kıtal etmeyiniz" buyurdu. Medine'ye gittikten sonra (Allah) ona kıtali emredince bu sefer geri durdular. Şanı Yüce ve mübarek olan Allah da: "Kendilerine: (Savaştan) ellerinizi çekin, namazı dosdoğru kılın, zekatı verin denilmiş olanlara bakmaz mısın? Şimdi onlara savaş farz kılınınca bakarsın ki içlerinden bir grup insanlardan (müşriklerden) korktular ... " (Nisa, 77) buyruğunu indirdi.

 

Bu Buhari'nin şartına göre sahih bir hadis olmakla birlikte Müslim ile bunu tahriç etmemişlerdir.

 

Diğer Tahric: Nesai, vı, 3; İbn Cerir, 99S1; Beyhaki, es-Sünenu'l-Kübra, IX, ll; İbn Kesir, Tefsiru'l-Kur'ani'l-Azim, II, Sl4'te belirtildiği üzere İbn Ebi Hatim tarafından rivayet edilmiştir. el-Huseyn (b. Vakid) bazı yanılmaları bulunan sika bir ravidir. Rivayet ettiği hadisleri hasendir.

 

 

 

2425- *Bana Kadı Abdullah b. el-Huseyn Merv'de haber verdi. Bize elHaris b. Ebi Usame tahdis etti, bize Ravh b. Ubade tahdis etti.

Bize Ahmed b. Cafer el-Katıi de haber verdi, bize Abdullah b. Ahmed b. Hanbel tahdis etti. Bana babam tahdis etti. Bize Ravh tahdis etti, bize Habib b. Şihab el-Guberi tahdis edip dedi ki: Babamı şöyle derken dinledim: Ben ve bir arkadaşımız ile birlikte İbn Abbas'a gittik. Ebu Hureyre ile İbn Abbas'ın kapısının önünde karşılaştık. Siz kimsiniz? dedi. Biz de ona kim olduğumuzu söyleyince: Hurma ve su başında bulunan birtakım kimselerin yanına gidiniz. Bir vadi yüklenebildiği kadarıyla akıp gidiyor dedi. Bizler: Hayrın çok olsun, bizim için İbn Abbas'ın yanına girmek için izin al dedik. O da bize izin istedi. İbn Abbas'ın Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'tan hadis naklederken şöyle dediğini dinledik: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Tebuk günü hutbe verdi ve şöyel buyurdu: "İnsanlar arasında atının yularını yakalayarak Allah yolunda cihad eden ve insanların şerlerinden uzak duran adam gibisi ile çölde koyunları ile birlikte bulunup, misafirine ikram edip ağırlayan ve (üzerindeki) hakkı da tastamam yerine getiren adam gibisi yoktur." (Habib'in babası Şihab el-Guberi) dedi ki:

Bunları söyledi mi? diye sordum. o: -Üç defa tekrar ederek- bunları söyledi dedi. Ben de Allahu Ekber deyip (Allah'a) hamdettim ve şükrettim.

 

Bu senedi sahih bir hadis olmakla birlikte Buhari ve Müslim bunu tahriç etmemişlerdir.

 

Diğer Tahric: İmam Malik, Muvatta, II, 445'te Ata’dan mürselolarak; Tirmizi, 1652; Nesai, V, 83 -Tirmizi hasen olduğunu belirterek- ancak Nesai ve Tirmizi'de misafire ikram edip ağırlamaktan söz edilmemektedir.

 

 

 

2426- * ... Bize Fuleyh b. Süleyman, Abdullah b. Abdurrahman b. Ma'mer'den tahdis etti. O Said b. Yesar’dan, o Ebu Hureyre (r.a.)'den rivayet ettiğine göre Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Size konumu itibariyle insanların en hayırlısı olanı haber vermeyeyim mH" buyurdu. Onlar buyur ey Allah'ın Rasulü deyince, şöyle buyurdu: "Allah yolunda öldürülünceye yahut ölünceye kadar atının dizginini tutmuş bir adamdır. Size (konumu) hemen ondan sonra geleni haber vermeyeyim mi? O da bir dağ geçidinde (insanlardan) ayrılıp yalnız başına çekilmiş, namazı dosdoğru kılan, zekatı veren ve Allah'tan başka hiçbir ilah olmadığına şahitlik eden adamdır" buyurdu.

 

Bu Buhari ve Müslim'in şartına uygun sahih bir hadis olmakla birlikte ikisi de bunu tahriç etmemişlerdir.

 

Diğer Tahric: Müslim, 1889; İbn Mace, 3977. Hadis ile ilgili değerlendirmesinde Hakim yanılmıştır. Çünkü hadis "Allah'tan başka hiçbir ilah olmadığına şahitlik eden" ibaresi dışında Müslim'de yer almaktadır.

 

 

 

2427- ... Bana el- Leys b. Sad, Yezid b. Ebi Habib'den haber verdi. O Ebu'lHayr'den, o Ebu'l- Hattab’dan, o Ebu Said el- Hudri (r.a)’dan rivayet ettiğine göre Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Tebuk yılı ayağa kalkıp insanlara hitap etti. Sırtını bir hurma ağacına vermiş olduğu halde dedi ki: "Size insanların en hayırlısı ile en şerlisini haber vermeyeyim mi? Şüphesiz ki insanların en hayırlılarından birisi atının sırtında yahut devesinin sırtında ya da ayakları üzerinde Allah yolunda ölüm kendisine gelinceye kadar çalışan bir adamdır. İnsanların en şerlilerinden birisi de günahkar (Allah'a karşı isyanda) cüretkar, Allah'ın kitabını okumakla (bilen birisi olmakla) birlikte onun içindeki hiçbir hususa riayet etmeyen (emir ve yasaklarını dinlemeyen) bir adamdır."

 

Bu senedi sahih bir hadis olmakla birlikte Buhari ve Müslim bunu tahriç etmemişlerdir.

 

Diğer Tahric: Nesai, VI, lL. Senedinde Ebu'l-Hattab vardır ki meçhul bir ravidir. Ancak bunun daha önce geçmiş bulunan şahitleri vardır.

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

968- Allah Yolunda Bir Gün Onun Dışındaki (Amaçlarla Geçirilen) Bin Günden Hayırlıdır