HAKİM el-Müstedrek |
DUA VE ZİKİR |
710- Hiçbir Ademoğlu Kendisini Aziz ve Celil Allah'ı
Zikretmekten Daha Çok Allah'ın Azabından Kurtarabilecek Bir Amel işlemiş
Değildir |
1868- ... Bize Abdullah
b. Said b. Ebi Hind, İbn Ayyaş'ın azatlısı Ziyad b. Ebi Ziyad'dan tahdis etti.
O Ebu Bahriye'den, o Ebu'd-Derda (r.a)'dan şöyle dediğini nakletti: Nebi
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Sizin mutlak egemeniniz ve
sahibiniz nezdinde amellerinizin en hayırlısı, en temizi, derecelerinizi en fazla
yükselten ve sizin için altın ve gümüş verip, infak etmekten, düşmanınızla
karşı karşıya kalıp, onların boyunlarını vurmanızdan, onların da sizin
boyunlarınıZl vurmalarından daha hayırlı olan en hayırlı amelinizi
bildirmeyeyim mi?" Ashab: O hangisidir ey Allah'ın Rasulü? deyince, Allah
Rasulü: "O aziz ve celil olan Allah'ı zikretmektir" buyurdu.
Muaz b. Cebel dedi ki:
Hiçbir Ademoğlu aziz ve celil olan Allah'ı zikretmekten çok kendisini Allah'ın
azabından kurtaracak hiçbir amel işlemiş değildir.
Bu senedi sahih bir
hadis olmakla birlikte Buhari ve Müslim bunu tahriç etmemişlerdir.
Diğer Tahric: İmam
Malik, Muvatta, i, 211; Tirmizi, 3374; İbn Mace, 3790; İmam Ahmed, Müsned,
27595. Tirmizi Sahih olduğunu belirterek; Muaz b. Cebel'in eseri (sözü) ise
Taberani, el-Kebir, XX, 322'de mevsul senetle rivayet edilmiştir. Heysemi,
Mecmau'z-Zevaid, X, 73'te ravilerinin sika olduğunu belirtmektedir. Şu kadarvar
ki bu senette Tavus ile Muaz arasında kopukluk bulunmaktadır. Bu rivayet aynı
zamanda İmam Ahmed, Müsned, V, 239'da uzunca rivayet edilmiştir. Onda Ziyad ile
Muaz arasında kopukluk (ınkıta) vardır. Bk. Mecmau'z-Zevaid, X, 73
Hakim burada:
"Muaz b. Cebel dedi ki" şeklindeki sözleri önceden zikredilmiş
bulunan Ziyad b. Ebi Ziyad'ın ondan yaptığı rivayet ile senedi muttasıldır.
Hadis (bu haliyle) Tirmizi, 3374; İbn Mace, 3790'da Ebu'd-Derda'nın rivayet
ettiği hadisin akabinde burada Hakim'de olduğu şekildedir. Şu kadar var ki
Mecmau'z-Zevaid'de bulunan rivayet merfudur, buradaki ise mevkuftur. Tirmizi
ile İbn Mace'de de bu şekildedir. Taberani'nin ed-Dua adlı eserini tahkik eden
zat hata ederek hadisin Tirmizi ile İbn Mace'de muallak olduğunu sanmıştır.
Oysa durum böyle değildir. (no: 1856)
1869- ... Bize Umare b.
Gaziye, et-Tev'eme'nin azatlısı Salih'ten şöyle dediğini tahdis etti: Ebu
Hureyre'yi şöyle derken dinledim: Ebu'l- Kasım (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurdu: "Herhangi bir topluluk uzun bir süre oturduktan sonra
Allah'ı zikretmeden yahut onun Nebisine (Sallallahu aleyhi ve Sellem) salavat getirmeden
ayrılacak olurlarsa mutlaka (bu) onların aleyhlerine Allah'tan bir eksiklik
(yahut sorumluluk) sebebi olur. Allah dilerse onları azaplandırır, dilerse
onlara mağfiret buyurur."
Bu senedi sahih bir
hadis olmakla birlikte Buhari ve Müslim bunu tahriç etmemişlerdir.
(et-Tev'eme'nin azatlısı) Salih ise sakıt (itibar olunmayan) birisi değildir.
Diğer Tahric: Tirmizi,
3380 hasen, sahihtir diyerek. Ebu Davud, 4855; İmam Ahmed, Müsned, 10248;
Nesai, Amelu'I-Yevmi
ve'I-Leyle, 407; İbn Hibban, Sahih, III, 853; Beyhaki, es-Sünenu'lKübra, III,
210; Hakim, Müstedrek, l, 491, 550
1870- ... Bize el- Leys,
İbnu'l- Hadd’dan tahdis etti. O Yahya b. Said'den, o Zurare b. Evfa’dan, o Aişe
(r.anha)'den şöyle dediğini nakletti: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
bir meclisten kalktı mı mutlaka: "Subhanekellahumme Rabbi ve bi hamdike la
ilahe illa ente estağfiruke ve etubu ileyk: Allah'ım Rabbim seni hamdinle her
türlü eksiklikten tenzih ederim. Senden başka hiçbir ilah yoktur, senden
mağfiret dilerim, sana tövbe ederim" derdi. Ben kendisine: Ey Allah'ın
Rasulü (bir meclisten) kalktığın zaman bu sözleri ne kadar da çok söylüyorsun
dedim. O şöyle buyurdu: "Herhangi bir kimse meclisinden (oturduğu yerden)
kalktığı vakit bu sözleri söyleyecek olursa mutlaka o mecliste (oturumda) ondan
sadır olan günahları ona bağışlanır."
Bu senedi sahih bir
hadis olmakla birlikte Buhari ve Müslim bunu tahriç etmemişlerdir.
Diğer Tahric:
Taberttni, Dua, 1912; Nesai, III, 71; Amelu'l-Yevmi ve'l-leyle, 400; Hafız İbn
Hacer, Fethu'l-Bari'nin sonlarında bu hadisin çeşitli rivayet yollarını ve
lafızlarını uzun uzadıya zikretmiş ve kitabını bununla nihayete erdirmiştir.
Oraya bakılsın. Bu Allah'ın izniyle hasen bir hadistir. Bunun çok sayıda şahidi
bulunmaktadır. Cubeyr b. Mut'im'den, Abdullah b. Amr'dan, Ümmü Seleme'den,
ez-Zubeyr'den, İbn Mesud'dan, Rafi b. Hadic'den, Enes b. Malik ve başkalarından
gelen hadisler bunlardandır.
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan:
711- Aziz ve Celil
Allah: ''Ben Kulumun Yanında Beni Zannettiği Gibiyim'' Buyurdu