HAKİM el-Müstedrek

CENAİZ

525- Fatıma (r.anha) Her Cuma Amcası Hamza'nın Kabrini Ziyaret Ederdi ve Kabir Ziyaretinin Sünnet Olduğu

1436- * ... Bana Süleyman b. Davud, Cafer b. Muhammed'den haber verdi. O babasından, o Ali b. el-Huseyn'den, o babasından rivayet ettiğine göre Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'nin kızı Fatıma (r.anha) amcası Hamza'nın kabrini her cuma ziyaret eder, dua eder ve kabrinin yanında ağlardı.

Bu sonuncularına kadar bütün ravileri sika olan bir hadistir. Ben kabirleri ziyarete teşvik hususunda işi sonuna kadar götürdüm. Bundan maksadım ise bu teşvikte katkımın olma arzusudur. Günahı sebebiyle cimrilik olan kişi bilmeli ki kabir ziyareti uygulana gelmiş bir sünnettir. Allah Muhammed'e ve onun bütün aile halkına salat (rahmet) eylesin.

Zehebi: Oldukça münkerdir. Süleyman da zayıfbir ravidir demektedir.

1437- * ... Bize Harb b. Meymun, en-Nadr b. Enes'ten tahdis etti. O Enes'ten şöyle dediğini nakletti: Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile birlikte oturuyardum. Bir cenaze geçirildi. Bu cenaze nedir? diye sordu. Filan kişinin cenazesidir, Allah'ı ve Rasulünü sever, Allah'a itaat olan işleri yapar ve bu uğurda gayret gösterirdi dediler. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem); "Vacip oldu, vacip oldu, vacip oldu" dedi. Yanından bir başka cenaze geçirildi. Bu filan kimsenin cenazesidir. Allah'a ve Rasulüne buğz eder. Allah'a masiyet olan işleri yapar ve bu hususta gayret gösterirdi dediler. Allah Rasulü de: "Vacip oldu, vacip oldu, vacip oldu" buyurdu. Etrafındakiler: Ey Allah'ın Rasulü cenaze hakkında söylediklerin ve ona dair söylenenler (ne anlama geliyor?) Birincisi hakkında hayırlı şeyler söylendi, diğeri hakkında kötü şeyler söylendi. Sen "Vacip oldu, vacip oldu, vacip oldu" dedin. Allah Rasulü şu cevabı verdi: "Ey Ebu Bekr! Şüphesiz Allah'ın Ademoğullarının dilleri ile kişideki hayır ve şerri dile getirip, konuşan melekleri vardır."

Bu Müslim'in şartına göre sahih bir hadis olmakla birlikte ikisi de bu lafızIa bunu tahriç etmemişlerdir.

Diğer Tahric: Buhari, 1301; Müslim, 949; Tirmizi, 1058; Nesai, IV, 49; İbn Mace, 1491. Ancak kaynaklarda bu lafız yoktur. Ayrıca bk. Mecmau'z-Zevaid, III, 5

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

526- Komşuların Şahitliği Sebebiyle Mağfiret (Günahların Bağışlanması)